۱۲ فروردین, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
مرضیه فارسی با سرگیجه‌های ناتوان‌کننده و دردهای قلبی؛ در زندان اوین بدون درمان رها شده است
کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۲ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ – زندانی سیاسی مرضیه فارسی که هم اکنون در بند زنان زندان اوین محبوس است، از سرگیجه مستمر رنج می برد. بر اساس گزارشهای رسیده، این زندانی سیاسی مدتی است دچار سرگیجه های مستمر و ناتوان کننده شده است، اما از آنجا که امکان درمان در بیرون زندان ندارد، درمان نشده و سردردهای طاقت فرسا همچنان ادامه دارد. این موضوع باعث وضعیت جسمی وخیم وی ناشی از سرطان می‌باشد.
بر اساس همین گزارش مرضیه فارسی در زمانی که مبتلا به سرطان شد، دچار دردهای قلبی شد که پزشکان تشخیص دادند که به بیماری قلبی مبتلا شده است. او پیش از دستگیری در حال درمان بیماری سرطان بود و حال به دلیل بازداشتهای پیاپی و عدم رسیدگی مناسب در رنج و عذاب است.
مرضیه فارسی، متولد ۱۳۴۶، اهل تهران، دیپلمه، متاهل، مادر چند فرزند است.
روز ۳۰ مرداد ۱۴۰۲، در آستانه سالگرد اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱، مردم ایران ، در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شد. او به اتهام «بغی و ارتباط با مجاهدین خلق»، توسط قاضی ایمان افشاری در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس محکوم شد. مرضیه فارسی پیش از این در ۲۹بهمن ماه سال ۹۸، در شهرری بازداشت و تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت و سرانجام به ۵ سال زندان محکوم شد. وی پس از گذشت ۳ سال در روز ۳ اسفندماه ۱۴۰۱ از بند زنان زندان اوین آزاد شد.
برای بار دیگر روز سه شنبه ۳۱ مردادماه ۱۴۰۲، زندانیان سیاسی، فروغ تقی پور و مرضیه فارسی دستگیر شدند. این امر در ادامه بازداشتهای گسترده در آستانه سالگرد اعتراضات سراسری مردم ایران در سال۱۴۰۱، انجام گرفته بود.
ماموران امنیتی، آنها پس از دستگیری به زندان اوین منتقل کردند. فروغ تقی پور و مرضیه فارسی مدت‌ها در انفرادی بودند و حق تماس با خانواده خود را نداشتند.
روز چهارشنبه ۲۵ بهمن در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به وکیل مرضیه فارسی حکم ۱۵ سال زندان وی ابلاغ شده است. وی از مرداد ۱۴۰۲ تا کنون در زندان اوین زندانی است.
ابراهیم مرتضوی، نفر کلیدی باند «سید سکه»
«سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شصت و دومین کارزار در ۳۸ زندان
زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که مانند مرضیه فارسی به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵):
این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر