۸ مهر, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
شعبه ۲۸دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری، زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده را به اتهام همکاری با شبکههای معاند به ۱۸ماه زندان محکوم کرد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یکشنبه۸مهر ۱۴۰۳، زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده به ۱۸ماه زندان محکوم شد. شعبه ۲۸دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری، زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده را به اتهام همکاری با شبکههای معاند به ۱۸ماه زندان محکوم کرد.
زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده ، روز چهارشنبه ۲۹ فروردینماه ۱۴۰۳ با حضور در دادگاه انقلاب به اتهام نشر اکاذیب به یک سال زندان محکوم شد.
زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده روز ۵اسفند ۱۴۰۲ از طریق تماس تلفنی به دادسرای مقدس زندان اوین احضار و پس از بازداشت به بند ۲۰۹ این زندان منتقل شد. رضا رمضان زاده با تودیع وثیقه ۵۰۰میلیون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شده بود. اتهام وی تبلیغ علیه نظام است. گفته میشود شاکیان وی روسای زندان تهران بزرگ و وکیلآباد میباشند. پیش از این زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده مشکلات زندانهای تهران بزرگ و وکیلآباد را رسانهای کرده بود.
اعدام ۲زندانی در زندان عادل آباد شیراز
ودود اسدی و یاشار نیکرو، محکومیت جمعی به ۶.۵سال زندان
زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده ، پیش از این در اعتراضات سراسری آبانماه ۹۸ بازداشت شده و به ۲.۵سال زندان محکوم شده بود. وی در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ به صورت مشروط از زندان آزاد شد. وی در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ بار دیگر بازداشت شد. وی در اردیبهشت ۱۴۰۲ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شده بود.
حقوق اولیه زندانی سیاسی سابق رضا رمضان زاده در مراحل بازجویی و دادگاه توسط مقامات قضایی به شدت نقض شده بود. قاضی عموزاد در جلسه دادگاه به وی حق دفاع از خود نداد و او را مجبور کرد که تنها برگه دفاعیات را امضا کرده و از دادگاه اخراج شد.
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت معترضان
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بینالمللی است. این قوانین بینالمللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شدهاند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را بهطور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جستوجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایدهها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمتآمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمتآمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمتآمیز، نقض این حق محسوب میشود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارشهای زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشتشده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان میدهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پروندهاش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم میشوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشتهای خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بینالمللی حقوق بشری محسوب میشود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بینالمللی بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر