۳۰ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
پیش از این در خردادماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی حمزه درویش بیش از یک ماه از تماس تلفنی با خانواده محروم شده بود. وی در تاریخ ۲۳اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳نیز پس از اقدام به خودکشی به مدت یک هفته در سلول انفرادی بود
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۳۰شهریورماه ۱۴۰۳، ده روز از اعتصاب غذای زندانی سیاسی اهل سنت حمزه درویش در زندان لاکان رشت می‌گذرد. وی در اعتراض به ندادن مرخصی به وی اقدام به اعتصاب غذا کرده است. مقامات زندان به جای پیگیری خواسته‌هایش او را به زندان انفرادی منتقل کرده‌اند.
پیش از این در خردادماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی حمزه درویش بیش از یک ماه از تماس تلفنی با خانواده محروم شده بود. وی در تاریخ ۲۳اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳نیز پس از اقدام به خودکشی به مدت یک هفته در سلول انفرادی بود.
اقدام به خودکشی در اعتراض به حکم دادگاه
حمزه درویش زندانی سیاسی اهل سنت روز ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۳، در اعتراض به حکم سنگینی که به اتهام شرکت در شورش زندان لاکان رشت به او داده شده بود، اقدام به خودکشی کرد. وی شامگاه پنجشنبه ساعت ۲۰ به بیمارستان رازی منتقل شد. حمزه درویش را پس از ۲روز بدون بهبود کامل به زندان بازگردانده و تحت فشار قرار دادند.
به گزارش همین منبع، بارها مسئولان زندان اعلام کرده‌اند که وی در زمان شورش مهر ماه ۱۴۰۱، در زندان لاکان رشت در انفرادی بوده و در این ماجرا شرکت نداشته است. اما دادگاه انقلاب رشت او را متهم اصلی پرونده تشخیص داده و او را به حبس سنگین محکوم کرده است.
پرونده سازی و صدور حکم به اتهام شورش در زندان
حمزه درویش زندانی سیاسی اهل سنت، پیش از این نیز در مردادماه ۱۴۰۲، به دلیل صدور حکم ۴سال در یک پرونده‌سازی و فشارهای طاقت‌فرسا در زندان لاکان رشت دست به خودکشی زد. پس از شورش زندان لاکان رشت در مهرماه ۱۴۰۱، مقامات زندان به اتهام شرکت در شورش بر علیه او پرونده‌سازی کردند. این در حالیست که وی در این زمان در سلول انفرادی بوده است.
او سپس در تاریخ ۸ مردادماه ۱۴۰۲، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار به اتهام‌های «اجتماع و تبانی برضد امنیت کشور»، «مشارکت در تخریب عمدی به قصد مقابله با نظام»، «توهین به خامنه‌ای» و «احراق عمدی بنا و ساختمان زندان و متعلقات آن به قصد مقابله با نظام» به ۱۴سال زندان و تبعید به رامهرز محکوم شد.
زندانی سیاسی محمد جواد وفایی ثانی، صدور حکم اعدام برای سومین مرتبه
آیدین محمدی، آخرین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات
بازداشت و مجازات زندانیانی که به شرایط زندان اعتراض کرده و به اعتصاب غذا دست می‌زنند، به‌ویژه در صورتی که به سلول انفرادی منتقل شوند، می‌تواند نقض چندین اصل مهم در قوانین حقوق بشر باشد. این نقض‌ها شامل موارد زیر است:
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز: طبق ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و همچنین ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)، هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. حبس در سلول انفرادی به مدت طولانی و به عنوان مجازات برای اعتراضات مسالمت‌آمیز می‌تواند به عنوان نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی تلقی شود.
حق آزادی بیان: ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر حق هر فرد برای داشتن نظر، بیان و اعتراض مسالمت‌آمیز را تضمین می‌کند. زندانیانی که به دلیل اعتراض به شرایط زندان و اعتصاب غذا تنبیه می‌شوند، از حق آزادی بیان خود محروم می‌شوند.
حق بهداشت و سلامت: طبق ماده 12 میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR)، هر فرد حق برخورداری از بالاترین استانداردهای سلامت جسمی و روانی را دارد. محروم کردن زندانیان از مراقبت‌های بهداشتی مناسب، به‌ویژه در زمان اعتصاب غذا، نقض این حق است.
حق دادرسی عادلانه و جلوگیری از مجازات خودسرانه: طبق ماده 9 و 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، زندانیان باید در شرایط انسانی بازداشت شوند و نباید به صورت خودسرانه مجازات شوند. مجازات زندانیان به دلیل اعتراض به شرایطشان، بدون دسترسی به دادرسی عادلانه، نقض این اصول است
حق احترام به کرامت انسانی: استانداردهای بین‌المللی مانند قواعد حداقل استانداردهای رفتار با زندانیان سازمان ملل (قواعد ماندلا) تأکید دارند که با زندانیان باید با احترام به کرامت انسانی رفتار شود. انتقال به سلول انفرادی و عدم توجه به نیازهای بهداشتی زندانیانی که در اعتصاب غذا هستند، نقض این اصول است.
نقض این حقوق می‌تواند به عنوان بخشی از یک الگوی گسترده‌تر نقض حقوق بشر در زندان‌ها ارزیابی شود، که نیازمند نظارت بین‌المللی و تغییرات ساختاری در نظام زندانبانی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر