۲۶ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی پرهام پروری از بازداشت شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱، در اواخر دی ماه ۱۴۰۲، از زندان اوین به زندان ایرانشهر تبعید شده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۲۶شهریورماه ۱۴۰۳، درخواست اعاده دادرسی زندانی سیاسی پرهام پروری توسط دیوان عالی برای دومین بار رد شد.
زندانی سیاسی پرهام پروری از بازداشت شدگان قیام سراسری ۱۴۰۱، در اواخر دی ماه ۱۴۰۲، از زندان اوین به زندان ایرانشهر تبعید شده است. این تبعید به صورت مخفیانه و بدون اطلاع خانواده وی انجام صورت گرفته است.
وی اهل سقز است و انتقال وی به ایرانشهر باعث شده که بدلیل دوری مسافت خانواده وی امکان ملاقات با وی را نداشته باشند.
پرهام پروری، فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی ارومیه است. او همچنین دارنده مدال هایی در زمینه مسابقات شنا می‌باشد. وی بابت اتهام محاربه به ۱۰ سال تبعید به زندان جاسک و ۵سال حبس تعزیری محکوم شده است.
در تیرماه ۱۴۰۳ مادر زندانی سیاسی پرهام پروری در پیج خود خبر از شرایط غیرانسانی وی در زندانی ایرانشهر دارد. این زندانی سیاسی در حال حاضر در گرمای ۵۵درجه سانتی‌گراد، بدون وسایل سرمایشی در این زندان بسر می‌برد. به گفته مادرش وی در شرایط سختی است و هر آن امکان بیماری وی می‌رود.
محکومیت ۸زندانی سیاسی از جمله نسیم غلامی سیمیاری به زندان و تبعید
اعدام ۳زندانی در زندان عادل‌آباد شیراز
زندانی سیاسی پرهام پروری در تاریخ ۱۱ مهرماه ۱۴۰۱، در حالیکه از محل کار به منزل باز‌می‌گشت، در حین اعتراضات مردمی شهر تهران، با خشونت و ضرب و شتم توسط ماموران سرکوبگر بازداشت شد.
پس از بازداشت او را به زندان تهران بزرگ منتقل کردند. روز یکشنبه ٢٠ فروردین ماه۱۴۰۲، پرهام پروری همراه با ۲۰زندانی سیاسی دیگر بدون اطلاع قبلی از زندان تهران بزرگ به زندان اوین منتقل شدند.
روز سه شنبه ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۲، حکم صادره بر علیه پـرهام پروری مبنی بر ۵ سال زندان و ۱۰ سال تبعید به جاسک توسط شعبه ۹ دیوان عالی کشور تأیید شد. این حکم در خردادماه ۱۴۰۲، توسط دادگاه شعبه ۲۸ انقلاب تهران به ریاست قاضی عموزاد صادر شده بود. اتهامات پـرهام پروری که به موجب آن به زندان و تبعید محکوم شده است، «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی» و «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور» اعلام شد.
زندانی کردن معترضان به وضعیت موجود در ایران مانند زندانی سیاسی پرهام پروری، نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 19 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده 20 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده 3 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر