کانون حقوق بشر ایران، بازتاب خبرها و صدای کلیه زندانیان با هر عقیده و مرام و مسلک از ترک و لر و بلوچ و عرب و کرد و فارس

زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده، وخامت وضعیت جسمی به دلیل ممنوعیت رسیدگی پزشکی به دستور مقامات زندان

۱ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر


زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده در حال حاضر به بیماری قلب مبتلا شده و روده‌های وی شدیدا عفونت کرده است

به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۳، وضعیت جسمی زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده پس از ۱۳ماه بازداشت وخیم گزارش شده است. زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده در تاریخ ۱۳شهریورماه ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در بوکان بازداشت شد. وی پس از ماه‌ها شکنجه در بازداشتگاه‌های وزارت اطلاعات نهایتا به زندان اوین منتقل شده است.

وی به دلیل شکنجه‌های روحی و فیزیکی ماموران اطلاعاتی دچار بیماری‌های سختی شده است. زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده در حال حاضر به بیماری قلب مبتلا شده و روده‌های وی شدیدا عفونت کرده است. وی پیش‌تر تحت عمل جراحی قرار گرفته بود اما به طور کامل درمان نشده و ریل درمان او انجام نشده است.

رسیدگ پزشکی به زندانی سیاسی عقیدتی کرد لقمان علیزاده توسط مقامات زندان ممنوع شده است. آنها هر گونه رسیدگی پزشکی را منوط به اعترافات اجباری کرده‌اند. به همین دلیل وی کماکان از رسیدگی پزشکی محروم ‌می‌باشد.

زندانی سیاسی عقیدتی کرد، لقمان علیزاده ۳۴ساله و ساکن روستای سه‌راوقامیش در شهرستان بوکان می‌باشد.

زندانی سیاسی محمد نجفی شازند، ۱۷سال زندان به جرم افشای قتل عمد حکومتی

آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۳ و ضرورت یک دگرگونی اساسی


نقض قوانین جهانی حقوق بشر با زندانی کردن بیماران

زندانی کردن بیماران، به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.

برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:

حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.

منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.

اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.

کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک



اشتراک:

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نوشته‌های پر بیننده

بایگانی وبلاگ

بازدید وبلاگ