۶ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، از تاریخ ۱۶مردادماه به دستور مقامات زندان به دلیل انتشار نامه‌ای در خصوص حمایت از زندانی سیاسی پخشان عزیزی، از تماس تلفنی با خانواده محروم شده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، بیش از ۵۰ روز است که از تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده است. زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، از تاریخ ۱۶مردادماه به دستور مقامات زندان به دلیل انتشار نامه‌ای در خصوص حمایت از زندانی سیاسی پخشان عزیزی، از تماس تلفنی با خانواده محروم شده است. در ۵۰روز گذشته تنها یک ملاقات کابینی در اواخر شهریورماه به زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی داده شده است.
زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، پیش‌تر در ۱۱آبان‌ماه ۱۳۹۳، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. وی پس از پایان دوران بازجویی با قید وثیقه آزاد شد. وی توسط دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی مجموعا به ۹ سال حبس محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به یک سال حبس تبدیل شد.
زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، در ۱۳اسفندماه ۱۴۰۲ جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل شده است.
زندانی سیاسی امیر معاوی، ۱۳.۵سال زندان بدون یک روز مرخصی
اعدام ۲زندانی در زندان قزلحصار
در پی ۲حرکت اعتراضی و تحصن بند زنان زندان اوین در روزهای دوم و شانزدهم مرداد ۱۴۰۳، که در اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی و اعدام رضا رسایی انجام شده بود، ۱۷تن از زندانیان سیاسی زن در زندان اوین به قطع تماس تلفنی و ملاقات حضوری به مدت یک تا ۳ماه محکوم شدند.
اسامی این زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین الهه فولادی، پخشان عزیزی، نرگس محمدی، زهرا صفایی، مریم اسداللهی، اعظم خضری جوادی، سارینا جهانی، محبوبه رضایی، ریحانه انصاری، سکینه پروانه، وریشه مرادی، گلرخ ایرایی، پریوش مسلمی، سمانه اصغری، حورا نیکبخت، مریم سادات یحیوی و ساناز یکتا بوده است.
در بین این زندانیان سیاسی الهه فولادی بیشترین میزان محرومیت از تماس و ملاقات را دارد. او طی ابلاغیه ای به ۳ماه محرومیت از تماس و ملاقات حضوری، از ۲۷مرداد ۱۴۰۳، به بعد محکوم شده است. مریم یحیوی به یک دوره یک ماهه محرومیت از تماس محکوم شده بود اما این محکومیت هم چنان ادامه دارد.
محرومیت یک زندانی از تماس تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده‌اش، مغایر با چندین ماده از قوانین و اسناد حقوق بشری بین‌المللی است. این موارد به شرح زیر هستند:
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)
رفتار انسانی با زندانیان: این ماده تأکید می‌کند که تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی انسانی خود رفتار شود. ارتباط زندانیان با خانواده و دنیای بیرون یکی از موارد اساسی برای تضمین رفتار انسانی با آنهاست.
قوانین حداقل استاندارد رفتار با زندانیان سازمان ملل متحد (قوانین نلسون ماندلا)
قاعده ۵۸: این قاعده تأکید می‌کند که زندانیان باید حق ارتباط با خانواده و دوستانشان را از طریق نامه‌نگاری و تماس‌های تلفنی منظم داشته باشند. همچنین، تماس حضوری با خانواده‌ها باید تا حد ممکن تسهیل شود. محرومیت از این حقوق نقض صریح این قواعد است.
قاعده ۴۳: این قاعده تصریح می‌کند که انزوای انضباطی نباید شامل ممنوعیت کامل از تماس با خانواده باشد.
ماده ۳۷ کنوانسیون حقوق کودک (CRC)
حفظ ارتباط با خانواده: این ماده که درباره رفتار با کودکان در بازداشت است، تصریح می‌کند که هر کودک محروم از آزادی باید بتواند به‌طور منظم با خانواده‌اش، چه از طریق ملاقات و چه از طریق مکاتبه، در تماس باشد. این اصل را می‌توان به زندانیان بالغ نیز تعمیم داد، زیرا اصول انسانی در برخورد با افراد در حبس باید رعایت شود.
ماده ۱۷ اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)
حق حریم خصوصی، خانوادگی: این ماده از UDHR به حق حریم خصوصی، خانوادگی و مکاتبات اشاره دارد و هرگونه دخالت خودسرانه در این موارد را ممنوع می‌کند. محرومیت زندانی از ارتباط با خانواده نقض این حق است.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی: هر نوع رفتار یا مجازات غیرانسانی یا تحقیرآمیز ممنوع است. عدم دسترسی به تماس و ملاقات با خانواده می‌تواند نوعی شکنجه روانی تلقی شود.
این مقررات حقوق بشری بر لزوم احترام به کرامت انسانی و حق زندانیان برای حفظ ارتباط با خانواده و دوستانشان تأکید دارد. محرومیت زندانیان از این حقوق، نقض آشکار این اصول اساسی است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر