۶ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
پیش از این گزارش‌های رسیده از زندان اوین وضعیت جسمی زندانی سیاسی ابوالحسن منتظر وخیم گزارش شده بو د و تاکید شده بود که وی نیاز به رسیدگی‌های سریع حیاتی دارد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، بامداد جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی ابوالحسن منتظر، در پی وخامت وضعیت جسمی و حمله قلبی به بیمارستان منتقل شد. پیش از این گزارش‌های رسیده از زندان اوین وضعیت جسمی زندانی سیاسی ابوالحسن منتظر وخیم گزارش شده بو د و تاکید شده بود که وی نیاز به رسیدگی‌های سریع حیاتی دارد.
زندانی سیاسی ابوالحسن منتظر با دردهای شدید ناشی از فتق زیر قفسه سینه در زندان اوین، محبوس و در شرایط جسمی وخیمی به سر میبرد. او با این بیماری‌ها تحمل شرایط زندان را ندارد. اما با وجود گذشت بیش از یک سال از بازداشت همچنان بلاتکلیف است.
به گزارش منبع مطلع، زندانی سیاسی سیدابوالحسن منتظر هم زمان دارای چند بیماری سنگین است. او که ۶۵ سال سن دارد، دچار بیماری‌های قلبی، گوارشی، بیماری کبد و کلیه است.
یک منبع مطلع در خصوص وضعیت او در زندان اوین می‌گوید: «او پیش از این عمل سنگین قلب باز داشته است و حال به گفته پزشک متخصص بخیه‌های داخلی در ناحیه قفسه سینه که مربوط به عمل قلب در سال‌های اخیر است پاره شده و او نیاز به عمل اورژانس دارد».
به گفته همین منبع آقای منتظر با دردهای شدید ناشی از فتق زیر قفسه سینه مواجه و به شدت درد می‌کشد. اما مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستان ممانعت و در کار درمان او کارشکنی می‌کنند.
علاوه بر این بیماری‌ها وی از یک نوع بیماری سخت پوستی به نام پسوریازیس نیز رنج میبرد.
بیماری‌های دیابت، پروستات و سنگ کلیه و یک زائده استخوانی درناحیه نخاع گردن از دیگر بیماری‌های اوست که نیاز به عمل جراحی دارد.
این زندانی ۶۵ ساله با مجموعه‌ای از بیماری‌ها، شرایط سخت وطاقت‌فرسایی را در زندان تحمل می‌کند.
زندانی سیاسی سیدابوالحسن منتظر در تاریخ اول دی‌ماه ۱۴۰۲ توسط ماموران امنیتی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او همراه با پویا قبادی، سید محمد تقوی، وحید بنی عامریان، بابک علیپور و علی اکبر دانشور به«بغی، عضویت و همکاری با مجاهدین خلق، اجتماع و تبانی بر علیه امنیت کشور از طریق همکاری با مجاهدین خلق» متهم شده و بلاتکلیف است.
اعدام یک زندانی در زندان کرمان
زندانی سیاسی پخشان عزیزی، محکومیت اعضای خانواده به زندان
زندانی سیاسی سیدابوالحسن منتظر متولد ۱۳۳۸ از تهران، متاهل و دارای ۲فرزند است. او از زندانیان سیاسی دوران شاه است که در سال ۱۳۵۶ در مشهد بازداشت و به مدت ۶ماه در زندان وکیل آباد مشهد زندانی بوده است. پیش از آن نیز در دوران سربازی توسط رکن ۲ ارتش بازداشت و ۴۵ روز در بازداشتگاه بسر برده و سپس آزاد شده بود.
آقای ابوالحسن منتظر در ۱۳خرداد سال ۱۳۶۰ در مشهد بازداشت شده و به مدت ۴سال و ۳ماه در زندان وکیل آباد مشهد زندانی و در مهرماه سال ۱۳۶۴ آزاد شد.
او برای باری دیگر در خرداد ۹۷ بازداشت و به ۵سال زندان محکوم شد. او پس از تبعید به گوهردشت سر انجام در تاریخ ۱۰فروردین ۱۴۰۱، آزاد شد.
زندانی کردن بیماران و رسیدگی نکردن به بیماری‌های آنها ، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر