۲۰ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
آب زندان مرکزی کرج با تانکر آتش نشانی تامین می‌شود به همین دلیل، اکثریت زندانیان با آب آلوده مسموم شده‌اند. آنها با عوارض دل درد، تب و لرز، سردرد، و کوفتگی و همچنین استفراغ و اسهال شدید بیمار شده‌اند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۰شهریورماه ۱۴۰۳، زندانیان زندان مرکزی کرج به دلیل استمرار آلودگی آب زندان دچار مسمومیت شدید شده اند.
به گزارش منبع موثق، مشکلی که هم اکنون کل زندان مرکزی کرج با آن درگیر است، آلودگی آب زندان است. زندان با بدهی ۱۰ میلیاردی و عدم پرداخت بدهی خود، قادر به تامین حداقل‌ها برای زندان نیست.
گفته می‌شود آب زندان با تانکر آتش نشانی تامین می‌شود، به همین دلیل، اکثریت زندانیان با آب آلوده مسموم شده‌اند. آنها با عوارض دل درد، تب و لرز، سردرد، و کوفتگی و همچنین استفراغ و اسهال شدید بیمار شده‌اند.
در فروشگاه زندان مرکزی کرج، حتی آب معدنی به میزان کافی نیست که زندانیان بخرند. آنها مجبورند آب را بجوشانند. اما همین آب جوشیده نیز پر از املاح و آلودگی است که به چشم دیده می‌شود.
این در شرایطی است که بهداری زندان هم امکانات کافی برای رسیدگی به زندانیان ندارد.
تنبیه و سرکوب زندانیانی که به این شرایط اعتراض داشته باشند
بر اساس همین گزارش هر زندانی که به این شرایط اعتراض کند با سرکوب و انتقال به انفرادی و ضرب و شتم مواجه می‌شود.
بنا بر خبرهای دریافتی، به دستور رئیس زندان مرکزی کرج روز یکشنبه ۱۸ شهریورماه ۱۴۰۳ زندانی سیاسی محمد حسنی به سلول انفرادی منتقل شد. زندانی سیاسی محمد حسنی به علت اعتراض نسبت به آلودگی آب آشامیدنی و مسمومیت هزاران تن از زندانیان در این زندان، بصورت تنبیهی به انفرادی منتقل شده است.
زندانی سیاسی محمد حسنی ۲۷ ساله، ساکن کرج و اهل سنقر است. او که دانشجوی کارشناسی ارشد است، در دی ماه سال ۹۸ بازداشت و تحت بازجویی قرار گرفت. وی طی زمان بازداشت و بازجویی به شدت مورد شکنجه قرار گرفته است.
افزایش آمار زندانیان اعدام شده در زندان میاندوآب به ۲زندانی
زندانی سیاسی فرزاد معظمی گودرزی، بازداشت و بلاتکلیفی ۱۶۰روزه در زندان اوین
از روز جمعه ۱۶ شهریور ۱۴۰۳ زندانیان زندان مرکزی کرج به دلیل آلودگی آب دچار مسمومیت شدید شده و همه زندانیان دچار دل درد شدید و اسهال و استفراغ شده‌اند. این مسمومیت به حدی گسترده است که حتی تعدادی از پرسنل زندان نیز مسموم شده‌اند .
این درحالی است که در حال حاضر، زندانیان با توجه به از دست رفتن شدید آب بدنشان نیاز به جایگزینی آن با آب سالم دارند اما زندانیان در زندان مرکزی کرج، آبی برای نوشیدن ندارند. فروشگاه زندان هم آب آشامیدنی برای فروش ندارد و این مشکل زندانیان را مضاعف کرده است. تشنگی از یک سو و مسمومیت شدید از سوی دیگر باعث افزایش فشار‌های جسمی و روانی به زندانیان شده است.
مسولین زندان مرکزی کرج هم تا کنون اقدامی برای رسیدگی‌های پزشکی و تامین آب سالم برای زندانیان نکرده اند. در حال حاضر با توجه به شرایط گفته شده، جان هزاران زندانی در خطر جدی قرار دارد.
قطع مکرر آب آشامیدنی از اواسط تیرماه در زندان مرکزی کرج
قطع آب در زندان مرکزی کرج باعث انباشت ظروف و لباس‌های نشسته زندانیان شده بود که خود منشا شیوع بیماری‌های گوارشی و پوستی در این زندان بود. این وضعیت در استفاده از آب گرم برای استحمام نیز وجود دارد.
زندانیانی به ناچار مجبور به خرید آب از فروشگاه زندان با قیمت گزاف هستند. خرید آب برای زندانیان فقیر امکان‌پذیر نیست و آنها از این گزینه نیز محروم هستند.
نقض قوانین حقوق بشر در قطع آب و امکانات زندگی در زندان مرکزی کرج
قطع آب بروی زندانیان نقض حقوق بشر محسوب می‌شود و مغایر با چندین استاندارد بین‌المللی و قوانین حقوق بشری است.
ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
این ماده بیان می‌کند که هر فردی حق دارد از استانداردی از زندگی برخوردار باشد که سلامت و رفاه او و خانواده‌اش را از جمله غذا، لباس، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی لازم را تضمین کند. آب به عنوان یکی از نیازهای اولیه انسان در این دسته قرار می‌گیرد، و قطع آب از زندانیان، مستقیماً این حق اساسی را نقض می‌کند.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
این ماده تصریح می‌کند که با تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند باید با احترام به کرامت ذاتی انسانیت برخورد شود. محروم کردن زندانیان از دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشتی، نوعی رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز است که کرامت ذاتی انسانیت را نقض می‌کند.
قوانین حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان سازمان ملل (قوانین نلسون ماندلا):
بر اساس این قوانین، زندانیان باید به نیازهای اولیه خود دسترسی داشته باشند، از جمله دسترسی به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی. ماده 22 این قوانین تأکید دارد که باید به زندانیان غذای سالم و آب کافی ارائه شود تا سلامت و بهداشت آنان حفظ شود. قطع آب زندانیان، نقض مستقیم این استانداردهای حداقلی است.
کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز:
رفتارهایی که باعث محرومیت زندانیان از آب و دیگر نیازهای اولیه شود می‌تواند نوعی شکنجه روحی و جسمی تلقی شود. این امر مغایر با اصول این کنوانسیون است که هرگونه شکنجه و رفتار بی‌رحمانه را منع می‌کند.
حق برخورداری از سلامت:
سازمان جهانی بهداشت (WHO) آب سالم و بهداشتی را به عنوان یکی از پیش‌نیازهای اساسی برای حفظ سلامت عمومی در نظر می‌گیرد. قطع آب زندانیان می‌تواند به شیوع بیماری‌های عفونی و دیگر مشکلات بهداشتی منجر شود و حق آنان برای برخورداری از سلامت را نقض کند.
حق برخورداری از بهداشت:
بر اساس قوانین بین‌المللی، زندانیان حق دارند از محیطی بهداشتی و امکانات بهداشتی مناسب برخوردار باشند. قطع آب به معنای نقض این حق است و می‌تواند منجر به شرایط غیرانسانی در زندان‌ها شود.
این موارد نشان‌دهنده اهمیت حیاتی دسترسی به آب برای زندانیان و الزام دولت‌ها به رعایت حقوق اولیه و انسانی آنان است. قطع آب، نه تنها مغایر با اصول اخلاقی و انسانی است، بلکه نقض مستقیم چندین قانون بین‌المللی حقوق بشری به شمار می‌رود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر