۲۳ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
اتهام این فعالان صنفی معلمان، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور می‌باشد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۲۳شهریورماه ۱۴۰۳، دادسرای عمومی و انقلاب سنندج، در آستانه سالگرد اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، چهارده فعال صنفی معلمان در استان کردستان را احضار کرده است. این فعالان صنفی معلمان عبارتند از: شهریار نادری، صادق کنعانی، فاطمه زندکریمی، رزگار حیدری، فیصل نوری، نسرین کریمی، صلاح حاجی‌میرزایی، مجید کریمی، آرام ابراهیمی، رضا طهماسبی، بهزاد قوامی، کوروش عزتی امینی محمدرضا مرادی، غیاث نعمتی.
اتهام این فعالان صنفی معلمان، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم عمومی و اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور می‌باشد. در احضاریه آمده است که این افراد بایستی روز شنبه ۲۴شهریور خود را به دادسرای عمومی و انقلاب سنندج معرفی کنند.
پیش از این به منظور افزایش فشار و سرکوب، بسیاری از فرهنگیان و فعالان صنفی معلمان از مزایای رتبه‌بندی محروم شده و شمار بیشتری به هیات‌های تخلف اداری آموزش و پرورش و حراست احضار شده بودند.
این اقدام در ادامه موج دستگیری اعضای خانواده جانباختگان راه آزادی در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ می‌باشد. تا کنون دستکم ۱۷تن از اعضای خانواده جان باختگان راه آزادی و فعالان مدنی درشهرهای مهاباد، مریوان، سروآباد، بوکان، اشنویه و پیرانشهر بازداشت شده‌اند.
در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، دستکم ۷۵۰ نفر کشته و هزاران نفر مجروح و یا از ناحیه چشم دچار آسیب‌دیدگی شدید شدند.
محرومیت محمدعلی محمودی، زندانی سیاسی مبتلا به سرطان، از مراقبت‌های پزشکی در زندان اوین
نقش سران حکومت در گسترش فقر، نیاز به دگرگونی سیاسی
یکی از اهداف اصلی بازداشت خانواده‌های جانباختگان و فعالان صنفی معلمان در استان کردستان، ایجاد ترس و وحشت در جامعه انفجاری و جلوگیری از هرگونه اعتراض احتمالی است. سران حکومت با این اقدامات، تلاش می‌کند تا به دیگر خانواده‌ها و شهروندان نشان دهد که هرگونه فعالیتی که منجر به بیان نارضایتی از حکومت شود، پیامدهای سنگینی به دنبال خواهد داشت. سران حکومت تلاش می‌کنند با این اقدامات جو رعب و وحشت را بر جامعه حاکم کند. البته با توجه به افزایش اعتراضات پپشاپیش این تلاش‌های حکومت منجر به شکست است.
نقض حقوق بشر و آزادی‌های اساسی با احضار فعالان صنفی معلمان و بازداشت خانواده جانباختگان اعتراضات ۱۴۰۱
احضار فعالان صنفی معلمان و بازداشت خانواده‌های جانباختگان اعتراضات ۱۴۰۱، نه‌تنها از نظر اخلاقی و انسانی قابل توجیه نیست، بلکه نقض آشکار حقوق بشر است. بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق‌های بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق آزادی بیان و تجمع مسالمت‌آمیز را دارد. همچنین، بـازداشت‌های خودسرانه و بدون حکم قضایی معتبر، نقض حقوق اولیه انسان‌ها محسوب می‌شود
نقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر:
این ماده بیان می‌کند که هیچ‌کس نباید خودسرانه دستگیر، بـازداشت یا تبعید شود. بـازداشت اعضای خانواده جانباختگان به دلایل مرتبط با بیان نظراتشان و شرکت در تجمعات مسالمت‌آمیز، نمونه‌ای از دستگیری خودسرانه است.
نقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده‌ها حق آزادی بیان و ابراز عقیده را تضمین می‌کنند. بـازداشت خانواده‌ها به دلیل بیان نظرات یا حمایت از قربانیان اعتراضات به وضوح نقض این حقوق است.
نقض ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده‌ها حق آزادی تجمعات مسالمت‌آمیز را تأیید می‌کنند. بـازداشت اعضای خانواده‌ها به دلیل شرکت در تجمعات و مراسم یادبود جانباختگان، نقض این حق است.
نقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده‌ها بر حق مصونیت از شکنجه و رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز تأکید دارند. در مواردی که خانواده‌ها تحت فشار، تهدید، یا رفتارهای خشن قرار می‌گیرند، این ماده‌ها نقض می‌شوند.
نقض ماده ۱۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
این ماده بیان می‌کند که هیچ‌کس نباید در معرض مداخلات خودسرانه یا غیرقانونی در حریم خصوصی، خانواده، خانه یا مکاتبات خود قرار گیرد. بـازداشت خودسرانه اعضای خانواده جانباختگان بدون احکام قانونی، نقض این ماده است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر