۷ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
رفیق سلیمی درتاریخ دوشنبه ۷آذرماه ۱۴۰۱، به همراه فرزندش فواد سلیمی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اداره اطلاعات سنندج منتقل شد. وی به مدت بیش از ۵۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت شکنجه‌های شدید قرار داشت
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۷مهرماه ۱۴۰۳، فعال کارگری رفیق سلیمی به ۹ سال زندان محکوم شد. شعبه دوم دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی تقی‌زاده، ابتدا فعال کارگری رفیق سلیمی را به ۱۰ سال زندان محکوم کرده بود. به دلیل تسلیم شدن به رای دادگاه این حکم به ۹سال زندان تقلیل یافت. اتهام مطروحه علیه وی محاربه بوده است.
رفیق سلیمی درتاریخ دوشنبه ۷آذرماه ۱۴۰۱، به همراه فرزندش فواد سلیمی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اداره اطلاعات سنندج منتقل شد. وی به مدت بیش از ۵۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج تحت شکنجه‌های شدید قرار داشت. در اثر این شکنجه‌ها کتف و گوش وی دچار آسیب‌دیدگی شدید شد. در دوران بازداشت هیچ اقدامی جهت درمان وی صورت نگرفت. وی در این مدت از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بود.
فعال کارگری رفیق سلیمی در تاریخ ۲۸دی‌ماه ۱۴۰۱، باتودیع وثیقه یک میلیارد تومانی به صورت موقت تا پایان مراحل دادرسی آزاد شده بود.
جلسه دادگاه رفیق سلیمی در تاریخ ۲۵تیرماه ۱۴۰۲، برگزار و جلسه دوم آن به ۹ مرداد موکول شده بود. وی همچنین در ۲۷فروردین ۱۴۰۲، در شعبه دوم به اتهام ایجاد گروه‌های غیرقانونی و اقدام علیه امنیت ملی و افساد فی‌الارض محاکمه شد. رفیق سلیمی در این دادگاه کلیه اتهامات مطروحه را رد کرده بود.
جوان معترض محمدرضا قیطرانی، صدور حکم ۶ماه زندان توسط دادگاه انقلاب مهاباد
زندانی سیاسی مجاهد کورکوری، ۸ماه محرومیت از ملاقات با خانواده
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت معترضان
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر