۳ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی سیاسی محکوم به اعدام مهدی حسنی به دلیل مشکلات جسمی دردهای شدیدی داشته و روزانه از آن در رنج می باشد. مخالفت با اعزام این زندانی به بیمارستان بخشی از شکنجه جسمی و روانی است که مقامات امنیتی و زندان بر وی اعمال می‌کنند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۳مهرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی محکوم به اعدام مهدی حسنی به دلیل مشکلات جسمی نیاز به رسیدگی پزشکی دارد. وی به بیماری سیاتیک مبتلا است و از مهرماه ۱۴۰۲ تا کنون درخواست رسیدگی پزشکی و اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان را کرده است. بهداری زندان نیز به دلیل نبود امکانات با این درخواست موافقت کرده اما مقامات زندان و نهادهای امنیتی و دادستان از انتقال و به مراکز درمانی خارج از زندان ممانعت به عمل می‌آورند.
زندانی سیاسی محکوم به اعدام مهدی حسنی به دلیل مشکلات جسمی دردهای شدیدی داشته و روزانه از آن در رنج می باشد. مخالفت با اعزام این زندانی به بیمارستان بخشی از شکنجه جسمی و روانی است که مقامات امنیتی و زندان بر وی اعمال می‌کنند.
در اواخر شهریورماه ۱۴۰۳، حکم اعدام ۲زندانی سیاسی توسط دادگاه انقلاب صادر شد. این ۲زندانی سیاسی، بهروز احسانی و مهدی حسنی نام دارند. شعبه ۲۶دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری صدور حکم اعدام این دو زندانی سیاسی را به وکیل آنها اطلاع داده است. اتهام این ۲زندانی سیاسی، بغی، محاربه و افساد فی‌الارض عضویت در مجاهدین، جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده و اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی عنوان شده است. این حکم در حالی صادر شد که آنها از اجازه دسترسی به وکیل انتخابی محروم بودند و جلسه دادگاه آنها تنها ۵دقیقه طول کشید.
زندانی سیاسی مهدی حسنی ۴۸ ساله در تاریخ ۲۰شهریور ۱۴۰۱، در زنجان دستگیر و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. وی مدت‌ها تحت شکنجه‌های فیزیکی و روحی قرار داشت. زندانی سیاسی مهدی حسنی هم اکنون در بند ۸ زندان اوین زندانی است.
زندانی سیاسی محکوم به اعدام مهدی حسنی متاهل و پدر ۲فرزند می‌باشد. وی پیش از بازداشت در زمینه املاک مشغول به کار بود.
اعدام یک زندانی در زندان مرکزی همدان
زندانی سیاسی سروناز احمدی، اعتصاب در اعتراض به ممنوعیت اعزام به مرخصی درمانی
نقض قوانین جهانی حقوق بشر با زندانی کردن بیماران
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر