۸ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
با پیوستن زندان مرکزی اراک به اعتصاب سه شنبه های نه به اعدام، تعداد زندان های شرکت کننده در این کارزار به ۲۲ زندان افزایش پیدا کرد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۸مهرماه ۱۴۰۳، تعدادی از زندانیان سیاسی زندان مرکزی اراک، به کارزار سه شنبه های نه به اعدام اعلام پیوستگی نمودند. این زندانیان اعلام کرده اند که از روز سه شنبه دهم مهرماه در سی و ششمین هفته این کارزار شرکت خواهند کرد.
کارزار سه شنبه های نه به اعدام، از ۸ ماه پیش با اعتصاب غذای شماری از زندانیان در ۱۰بهمن ماه ۱۴۰۲ در اعتراض به اعدام زندانیان سیاسی فرهاد سلیمی و محمد قبادلو آغاز شد. این کارزار ابتدا از جانب شماری از زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار کلید خورد و سپس به سایر زندان‌های کشور گسترش پیدا کرد.
در سی و پنجمین هفته این کارزار که سه شنبه ۳ مهر ۱۴۰۳ برگزار شد، زندانیان ۲۱ زندان در اعتصاب شرکت داشتند.
همپای گسترش این کارزار در زندانها، با حمایت و استقبال اکثر ارگان‌ها و کنشگران سیاسی داخلی و خارجی از این حرکت زندانیان روبرو بوده ایم.
با پیوستن زندان مرکزی اراک به اعتصاب سه شنبه های نه به اعدام، تعداد زندان های شرکت کننده در این کارزار به ۲۲ زندان افزایش پیدا کرد.
زندانی سیاسی زینب جلالیان، ۴سال ممنوعیت ملاقات با خانواده
رضا رمضان زاده، محکومیت به ۱۸ ماه زندان توسط دادگاه انقلاب
آغاز کارزار سه‌شنبه های نه به اعدام در بهمن ۱۴۰۲
لازم به ذکر است که کارزار سه شنبه های نه به اعدام و اعتصاب زندانیان برای لغو حکم اعدام از بهمن ماه ۱۴۰۲ آغاز شد و به مرور، زندانیان از زندان‌های مختلف به این کارزار پیوسته‌اند و این جریان همچنان ادامه دارد. زندانیان روز سه شنبه هر هفته با صدور بیانیه‌ای، ضمن بررسی خبرهای مربوط به اعدام‌ها و صدور احکام ناعادلانه اعدام، از عموم زندانیان و هم چنین عموم شهروندان می‌خواهند تا به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوسته و از آن حمایت کنند.
در هفته اخیر، در سی و یکمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام زندانیان اعتصابی با صدور بیانه‌ای به بررسی وضعیت اعدام‌ها پرداخته و از عموم مردم خواستار حمایت از این کارزار شدند.
ما زندانیان کارزار سه‌شنبه‌ها در زندانها و در میان زندانیان غیرسیاسی تعداد زیادی زندانی محکوم به اعدام به دلیل جرائم مواد مخدر و … دیده‌ایم و از نزدیک روایت زندگی آنها را شنیده‌ایم؛ ما نیک می‌دانیم که آنان عموما در کودکی و نوجوانی به دلیل فقر ترک تحصیل کرده و هم در کودکی و هم در بزرگسالی دچار آسیب‌های اجتماعی گوناگون شده‌اند. و حکومت ولایت فقیه که با گسترش فقر بستر زندگی سخت آنها را در کودکی و نوجوانی فراهم آورده، اکنون با به دار کشیدن‌شان به وسیله حکم غیرانسانی اعدام نقطه پایانی بر زندگی کوتاه این قربانیان می‌گذارد.
در یک هفته گذشته استبداد دینی حاکم بر ایران دو زندانی سیاسی به نام‌های مهدی حسنی و بهروز احسانی را که در اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده بودند؛ با نقض حق دادرسی منصفانه و پشت درهای بسته و با اتهامات ساختگی محکوم به اعدام کرد؛ همچنین دو زندانی سیاسی دیگر به اسامی محمدجواد وفایی ثانی و زندانی کُرد به نام حاتم اوزدمیر که از سال ۱۳۹۸ در زندان هستند، به ترتیب بعد از سه و دو بار نقض حکم اعدام آنها، مجددا به اعدام محکوم کرده‌اند.
باور ما این است که این احکام غیر انسانی اعدام که با نقض تمامی موازین حقوق‌بشری صادر می‌شود، تنها در راستای ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه و جلوگیری از به راه افتادن موج تازه‌ای از اعتراضات سراسری و استفاده مردم از حق بنیادین “اعتراض” صورت می‌گیرد.
کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” از تمامی نمایندگان دولت‌ها در سازمان ملل و همه نهادهای حقوق بشری می‌خواهد که در سفر رئیس دولت حکومت اعدام که روانه سازمان ملل شده است؛ او را در ارتباط با موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان مورد سوال و بازخواست قرار دهد. سوال اساسی این است که چگونه با تحریم گسترده انتخابات و بدون کسب رای اکثریت، پزشکیان خود را نماینده مردم ایران می‌داند!؟
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر