۱ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی گزارش ویژه
تا پیش از این مرگبارترین حادثه معدن در ایران مربوط به معدن یورت آزادشهر بود که طی آن ۴۳معدنچی جان باختند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه اول مهرماه ۱۴۰۳، بزرگترین حادثه مرگبار معدن در معدن زغالسنگ معدنجوی طبس روی داد. به گزارش سایت مشرق در این حادثه، تا لحظه ارسال گزارش دستکم ۵۲معدنچی کشته، ۱۷نفر مصدوم می‌باشند. بنا به گفته کارشناسان علت انفجار حجم زیاد گاز و نشت گاز متان است علت بسیاری از تلفات جانی خفگی می‌باشد. برخی از کشته شدگان نیز به علت آتش‌سوزی و تخریب دیواره معدن می‌باشد.
به گفته مدیر معدن طبس، با تصاعد آنی گاز و نفوذ آن به دو بلوک B و C گاز گسترش پیدا کرده و کارگران با گاز CO غافلگیر شده و به دلیل کمبود اکسیژن خفه شده‌اند.
تا پیش از این مرگبارترین حادثه معدن در ایران مربوط به معدن یورت آزادشهر بود که طی آن ۴۳معدنچی جان باختند. این سانحه در روز ۱۳اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۶ رخ داده بود.
سوانح معدن در ایران: عدم رعایت استانداردهای ایمنی و سهل‌انگاری مسئولان
ایران با داشتن منابع معدنی غنی، از جمله کشورهایی است که در حوزه استخراج مواد معدنی به‌طور گسترده فعالیت می‌کند. از زغالسنگ و سنگ‌آهن گرفته تا مس و سرب و روی، ۶۸ ماده معدنی از معادن کشور استخراج می‌شود. با این وجود، صنعت معدن ایران با مشکلات اساسی در زمینه ایمنی و سلامت کارگران روبروست. هر ساله ده‌ها نفر به دلیل سوانح کاری در معادن جان خود را از دست می‌دهند، که این موضوع بیانگر کمبود استانداردهای ایمنی و سهل‌انگاری مسئولان است. استاندارهای ایمنی به دلیل رانت و اعمال قدرت در حوزه ایمنی و بهداشت رعایت نشده و جان کارگران در این هزارتوی رشوه و… به بازی گرفته می‌شود
زندانی سیاسی محمد نجفی شازند، ۱۷سال زندان به جرم افشای قتل عمد حکومتی
طبق گزارش‌های رسمی و آماری، ایران یکی از بالاترین نرخ‌های حوادث کاری در جهان را دارد. در سال ۱۴۰۲، به گفته رئیس گروه بررسی صحنه جرم سازمان پزشکی قانونی، ۲۱۱۵ نفر به دلیل سوانح شغلی جان خود را از دست داده‌اند. این رقم تنها یک بخش از تصویر واقعی را نشان می‌دهد، زیرا نهادهای مستقل معتقدند که آمار واقعی بسیار بیشتر از این عدد است.
انجمن متخصصین بهداشت حرفه‌ای ایران طی یک بررسی درباره حوادث کار از سال ۱۳۸۷ تا ۱۴۰۰ اعلام کرد که هر ساله به‌طور متوسط حدود ۱۳ هزار حادثه شغلی در کشور رخ می‌دهد، که منجر به مرگ بین ۷۰۰ تا ۱۲۰۰ نفر می‌شود. بخش قابل توجهی از این حوادث در حوزه معدن رخ می‌دهند، زیرا معادن ایران به‌طور معمول از تجهیزات و زیرساخت‌های ایمنی کافی برخوردار نیستند.
علل اصلی سوانح معدن
فراهم نکردن تجهیزات ایمنی و عدم رعایت استانداردهای بین‌المللی از مهمترین دلایل این اتفاقات مرگبار است. در بسیاری از معادن، کارگران بدون تجهیزات حفاظتی مناسب، از جمله کلاه ایمنی، ماسک‌های تنفسی و ابزار نجات کار می‌کنند. همچنین، آموزش‌های لازم در زمینه مدیریت بحران و نحوه مواجهه با شرایط اضطراری به کارگران داده نمی‌شود.
بی‌توجهی به اصول مهندسی و زمین‌شناسی نیز یکی دیگر از دلایل اصلی ریزش معادن است. به عنوان مثال، در بسیاری از معادن زغالسنگ، فشارهای زمین‌شناسی نادیده گرفته شده و با استخراج بیش از حد و عدم تقویت ساختارهای پشتیبانی، ریسک ریزش افزایش می‌یابد.
نقش دولت و کارفرمایان در وقوع سوانح مرگبار در معادن
اجرا نکردن قوانین ایمنی توسط مسئولان دولتی و کارفرمایان از عوامل اصلی وقوع سوانح مرگبار در معادن ایران است. با وجود اینکه قوانین کار و ایمنی شغلی در کشور وجود دارد، اما به‌ندرت اجرا می‌شوند. بازرسان ایمنی به‌طور منظم از معادن بازدید نمی‌کنند و در بسیاری از موارد، کارفرمایان در تلاش برای کاهش هزینه‌ها، از تأمین تجهیزات ایمنی و آموزش‌های لازم صرف‌نظر می‌کنند.
به‌علاوه، نبود تشکل‌های کارگری قوی که بتوانند از حقوق کارگران دفاع کنند، باعث شده تا صدای کارگران برای بهبود شرایط کاری کمتر شنیده شود. فشارهای اقتصادی نیز کارگران را مجبور می‌کند تا حتی در شرایط ناایمن و پرخطر نیز به کار ادامه دهند، چرا که در غیر این‌صورت، معیشت خانواده‌هایشان به خطر می‌افتد.
رعایت نکردن قوانین ایمنی و بهداشت توسط کارفرمایان در معادن نقض تعدادی از اصول بنیادین حقوق بشری است که در اسناد بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند. برخی از مهمترین این قوانین عبارتند از:
حق حیات و ایمنی: ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR) و ماده ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) بر حق حیات تأکید دارند. عدم رعایت اصول ایمنی و بهداشت در معادن می‌تواند منجر به حوادث مرگبار شود و در نتیجه، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
حق برخورداری از شرایط کاری ایمن و منصفانه
بر اساس ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR)، هر فرد حق دارد در محیطی ایمن و سالم کار کند. عدم رعایت استانداردهای ایمنی در محیط کار، نقض این حق را به همراه دارد.
حق بهداشت و سلامت: ماده ۱۲ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) حق هر فرد برای داشتن بالاترین استانداردهای قابل‌دستیابی در سلامت جسمی و روانی را تضمین می‌کند. شرایط نامناسب در معادن، که می‌تواند منجر به بیماری‌های شغلی شود، این حق را نقض می‌کند.
منع کار اجباری یا استثمار: عدم رعایت استانداردهای ایمنی و بهداشتی می‌تواند شرایط کاری غیرانسانی و استثماری را به وجود آورد که مغایر با ماده ۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و کنوانسیون‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) در مورد منع کار اجباری و استثمار کارگران است.
در نتیجه، رعایت نکردن قوانین ایمنی و بهداشت در معادن نه‌تنها تهدیدی برای جان و سلامتی کارگران است، بلکه ناقض چندین اصل مهم حقوق بشری است که در چارچوب‌های بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند.
کانون حقوق بشر ایران مرگ جانگداز ۵۲معدنچی در معدن زغالسنگ معدنجو را به خانواده، این کارگران تسلیت گفته و یادآور می‌شود که تنها با سرنگونی این حکومت است که دیگر شاهد این فاجعه‌ها نخواهیم بود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر