۷ مهر, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
محمدرضا قیطرانی، پیش از این در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در روز اول مهر ۱۴۰۱ نیز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده بود
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۷مهرماه ۱۴۰۳، دادگاه انقلاب شهرستان مهاباد یک جوان معترض به نام محمدرضا قیطرانی را به ۶ماه زندان محکوم کرد. شعبه اول دادگاه انقلاب مهاباد به ریاست قاضی دوستی روز سهشنبه ۳مهرماه ۱۴۰۳، محمدرضا قیطرانی را به اتهام همکاری با احزاب اپوزسیون به ۶ماه زندان محکوم کرد.
وی پیش از این در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در روز اول مهر ۱۴۰۱ نیز توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان مرکزی ارومیه منتقل شده بود. محمدرضا قیطرانی پس از پایان دوران بازجویی به زندان مهاباد منتقل شده بود. وی در زمان بازداشت از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بود. او در آذرماه ۱۴۰۱، از زندان آزاد شد.
محمدرضا قیطرانی باری دومین بار در تاریخ ۲۱تیر ۱۴۰۳، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی پس از تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی در تاریخ ۱۵مرداد ۱۴۰۳، به صورت مشروط از زندان آزاد شد.
محمدرضا قیطرانی ۲۲ساله، فرزند جلال و اهل روستای گرده یعقوب از توابع مهاباد میباشد.
زندانی سیاسی هاشم خواستار، هشدار نسبت به اعدام قریبالوقوع ۶زندانی سیاسی اهل سنت در زندان مشهد
زندانی سیاسی مجاهد کورکوری، ۸ماه محرومیت از ملاقات با خانواده
نقض قوانین حقوق بشر با بازداشت معترضان
بازداشت معترضان به وضعیت موجود در ایران نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بینالمللی است. این قوانین بینالمللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شدهاند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را بهطور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جستوجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایدهها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمتآمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۲۱ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمتآمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمتآمیز، نقض این حق محسوب میشود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارشهای زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشتشده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان میدهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پروندهاش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بیطرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم میشوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشتهای خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بینالمللی حقوق بشری محسوب میشود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بینالمللی بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر