۶ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
اتهام زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، فعالیت در شبکه اجتماعی ایکس و ساخت مواد منفجره به منظور شرکت در اعتراضات می‌باشد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، بر اساس حکم دادگاه انقلاب، زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، به ۶سال زندان و پرداخت جزای نقدی محکوم شده است.
اتهام زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، فعالیت در شبکه اجتماعی ایکس و ساخت مواد منفجره به منظور شرکت در اعتراضات می‌باشد. بر اساس این حکم، وی به ۶سال حبس و پرداخت ۲۵۰میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده است.
زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، در تاریخ ۲۴شهریورماه ۱۴۰۲، توسط نیروها امنیتی با خشونت دستگیر شد. وی در بند ۲۰۹ زندان اوین که در کنترل وزارت اطلاعات است تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از مدتی به بند عمومی زندان اوین منتقل شد.
زندانی سیاسی محمد مهدی محمدی، ۲۶ساله و ساکن ورامین است.
زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، بیش از ۵۰ روز محرومیت از تماس تلفنی با خانواده
زندانی سیاسی امیر معاوی، ۱۳.۵سال زندان بدون یک روز مرخصی
سران حکومت از اواخر شهریور ۱۴۰۲، با نزدیک شدن به سال‌روز اعتراضات سراسری۱۴۰۱، اقدام به دستگیر دست‌کم ۱۰۰ روزنامه نگار و فعال رسانه‌ای کرده بود. دستگیری محمد مهدی محمدی نیز در همین دستگیری‌ها تعریف می‌شود.
سازمان گزارشگران بدون مرز اردیبهشت۱۴۰۲، وضع آزادی رسانه‌ها در این حکومت را همچنان «بسیار نگران‌کننده» اعلام کرد و ایران را سومین زندان بزرگ روزنامه‌نگاران در جهان معرفی نمود.
برپایه گزارش سازمان گزارشگران بدون مرز ایران در میان ۱۸۰ کشور جهان جایگاه ۱۷۷ را در آزادی رسانه‌ها دارد.
پیش از این در فروردین‌ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل در گزارش سالانه خود به خیزش و اعتراضات سراسری مردم ایران اشاره کرده بود. در این گزارش به استفاده گسترده از ابزار سرکوب برعلیه جوان و مردم معترض، شامل شلیک، بازداشت‌های خودسرانه، محاکمه‌های ناعادلانه و شکنجه‌های جسمی و روحی توسط دیکتاتوری حاکم بر ایران پرداخته بود.
زندانی کردن معترضان به وضعیت موجود در ایران مانند محمد مهدی محمدی نقض چندین ماده از قوانین حقوق بشر بین‌المللی است. این قوانین بین‌المللی در اسناد مختلفی، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، به صراحت بیان شده‌اند. برخی از موارد نقض قوانین حقوق بشر در رابطه با این موضوع به شرح زیر است:
حق آزادی بیان و عقیده:
طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد عقاید خود را به‌طور آزادانه بیان کند، و این حق شامل آزادی جست‌وجو، دریافت و انتشار اطلاعات و ایده‌ها، بدون مداخله از سوی مقامات دولتی است. بازداشت معترضان به دلیل ابراز عقیده، نقض آشکار این حق است.
حق آزادی تجمع مسالمت‌آمیز:
ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 21 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی بر حق مردم برای تجمع مسالمت‌آمیز تأکید دارند. بازداشت و سرکوب معترضان مسالمت‌آمیز، نقض این حق محسوب می‌شود.
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی:
ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز را ممنوع کرده است. گزارش‌های زیادی از شکنجه و بدرفتاری با معترضان بازداشت‌شده در ایران وجود دارد که نقض این ماده را نشان می‌دهد.
حق دادرسی عادلانه:
طبق ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فردی حق دارد که پرونده‌اش در دادگاهی عادلانه، علنی و توسط یک دادگاه مستقل و بی‌طرف بررسی شود. در بسیاری از موارد، معترضان در ایران بدون دسترسی به وکیل و محاکمه عادلانه بازداشت و محکوم می‌شوند، که این امر نقض این حق است.
حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح می‌کند که هر فردی حق دارد از زندگی، آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. بازداشت‌های خودسرانه و بدون دلیل قانونی از سوی مقامات، نقض این حق اساسی است.
در مجموع، سرکوب و زندانی کردن معترضان در ایران نقض صریح چندین ماده از اسناد بین‌المللی حقوق بشری محسوب می‌شود و این اقدامات از سوی نهادهای حقوق بشری بین‌المللی به‌شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر