۱۴ خرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
سعید سلیمی مجد و فرزند نوجوانش، پارسا، در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی‌های فشرده و فشارهای روانی قرار دارند
کانون حقوق بشر ایران، ۱۴ خردادماه ۱۴۰۴ – یک شهروند به نام سعید سلیمی مجد همراه با پسر ۱۷ ساله‌اش، پارسا سلیمی مجد، به‌طور هم‌زمان در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین زندانی شده‌اند. این بند تحت کنترل مستقیم وزارت اطلاعات قرار دارد و به عنوان یکی از مراکز بدنام اعمال شکنجه، فشار و بازجویی‌های غیرقانونی شناخته می‌شود.
منابع مطلع تأیید کرده‌اند که این پدر و پسر، از زمان بازداشت تاکنون در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند و هر دو تحت بازجویی‌های فشرده و فشار روانی قرار دارند. گفته می‌شود بازجویان با اعمال تهدید و خشونت تلاش دارند آن‌ها را به اعترافات اجباری وادار کنند.
تا لحظه تنظیم این خبر، هیچ‌گونه اطلاع رسمی درباره علت بازداشت سعید سلیمی مجد و فرزند نوجوانش از سوی مقامات اعلام نشده است. همچنین، خانواده این دو زندانی نیز از جزئیات پرونده، اتهامات منتسب و وضعیت جسمی و روانی آن‌ها بی‌اطلاع هستند. این وضعیت نگران‌کننده در حالی‌ست که دسترسی به وکیل نیز از آن‌ها سلب شده و پیگیری حقوقی مستقلی نمی‌توان انجام داد.
براساس گزارش‌های دریافتی، سعید سلیمی مجد در تهران بازداشت شده است، اما اینکه پسر نوجوانش در چه شرایطی، چگونه و با چه استنادی بازداشت شده، همچنان در هاله‌ای از ابهام است. نگهداری نوجوانان در شرایط انفرادی و بدون دسترسی به خانواده و وکیل، نقض آشکار حقوق کودکان بر مبنای حقوق بین‌الملل است.
تأیید حکم اعدام آزاد شجاعی؛ توسط دیوان عالی، محاکمه تحت شکنجه و بدون دادرسی عادلانه
هفتاد و یکمین هفته کارزار«سه‌شنبه‌های نه به اعدام»؛ طنین اعتراض سراسری در ۲۲ شهر ایران + ویدئو
شکنجه در بند ۲۰۹؛ الگویی تکراری
بند ۲۰۹ اوین، در طول سال‌های گذشته بارها به‌عنوان محل اعمال شکنجه‌های فیزیکی و روانی علیه زندانیان سیاسی، معترضان و شهروندان بازداشت‌شده معرفی شده است. گزارش‌های متعددی از این بند، حکایت از استفاده از شکنجه سفید، بازداشت‌های طولانی‌مدت در سلول انفرادی، بازجویی‌های شبانه‌روزی، و تهدید علیه خانواده زندانیان دارد. بازداشت یک نوجوان و نگهداری او در چنین محیطی، نه‌تنها غیرقانونی، بلکه مصداق بارز خشونت دولتی علیه کودکان است.
بازداشت‌های خودسرانه، مخفی نگه‌داشتن جزئیات پرونده، و اعمال فشار بر زندانیان در بندهای امنیتی، بخشی از رویکرد سرکوب‌گرایانه دیکتاتوری حاکم در مواجهه با جامعه مدنی و منتقدان است. اینکه یک نوجوان ۱۷ ساله بدون اتهام روشن و بدون تفهیم حقوق قانونی‌اش، همراه پدرش در بند امنیتی نگهداری می‌شود، زنگ خطری جدی برای حقوق کودکان و خانواده‌هاست.
در چنین شرایطی، خانواده این زندانیان در وضعیت روانی نابسامانی به سر می‌برند؛ آن‌ها نه‌تنها از سرنوشت عزیزانشان بی‌خبرند، بلکه از سوی نهادهای امنیتی تهدید به سکوت نیز می‌شوند.
بازداشت سعید سلیمی مجد و پسر ۱۷ ساله‌اش پارسا، نگهداری طولانی‌مدت در انفرادی، شکنجه، و بی‌اطلاعی از اتهامات، نقض جدی چندین ماده از میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است:
ماده ۹ – حق آزادی و امنیت شخصی
هر فردی حق دارد از آزادی و امنیت شخصی برخوردار باشد. هیچ‌کس نباید به‌صورت خودسرانه دستگیر یا بازداشت شود. در این مورد، پدر و فرزند بدون اعلام اتهام و حکم قضایی شفاف، بازداشت شده‌اند.
ماده ۱۰ – رفتار انسانی با زندانیان
با همه افراد بازداشت‌شده باید با انسانیت و احترام به شأن ذاتی انسان رفتار شود. نگهداری نوجوان در انفرادی، مصداق شکنجه روانی و رفتار غیرانسانی است.
ماده ۱۴ – حق دادرسی عادلانه
هر فردی حق دارد اتهامش به‌سرعت و با حضور وکیل مستقل بررسی شود. در این مورد، هیچ‌گونه اطلاعاتی از روند قضایی یا دسترسی به وکیل وجود ندارد.
ماده ۲۴ – حمایت ویژه از کودکان
کودکان باید تحت حمایت ویژه قانونی قرار گیرند. نگهداری پارسا سلیمی مجد در بند امنیتی و تحت شکنجه، نقض صریح این اصل است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر