۱۳ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
برای آزادی موقت روح الله خسروی، دادگاه وثیقه‌ای ۶۰ میلیارد تومانی تعیین کرده است؛ مبلغی نجومی که عملاً غیرقابل تأمین است و هدف آن تنها ادامه حبس این زندانی است
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۴ – در حالی که بیش از دو سال از بازداشت روح الله خسروی، زندانی سیاسی اهل ایذه می‌گذرد، او همچنان در زندان دزفول در شرایطی سخت و بدون برگزاری دادگاه و رسیدگی قضایی نگهداری می‌شود. وضعیت این زندانی، که در شهریور ۱۴۰۲ بازداشت شد، نمونه‌ای آشکار از نقض اصل دادرسی عادلانه و سیاست فشار مضاعف بر زندانیان سیاسی در ایران است.
دو سال بلاتکلیفی و تهدید پرونده‌سازی جدید
یک منبع نزدیک به خانواده خسروی اعلام کرده است: « روح الله خسروی از اواخر سال گذشته به زندان دزفول منتقل شد و با گذشت دو سال و 15 روز، هنوز هیچ دادگاهی برای او تشکیل نشده است. نه تنها رسیدگی صورت نگرفته، بلکه تهدید شده است که با پرونده‌سازی جدید نیز مواجه خواهد شد.»
این منبع افزود که دستگاه قضایی عمداً با طولانی کردن روند رسیدگی، او را در وضعیت بی‌سرانجامی نگاه داشته است؛ روشی که سال‌هاست برای درهم شکستن روحیه زندانیان سیاسی به کار گرفته می‌شود.
بازداشت پس از قتل حکومتی دو جوان معترض ایذه‌ای
روح الله خسروی روز چهارشنبه، اول شهریور ۱۴۰۲، همزمان با کشته شدن کمر طهماسبی و مهدی الماسی، دو جوان معترض اهل ایذه، در مسیر اصفهان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.
این دو جوان در ادامه سرکوب‌های حکومتی علیه مردم خوزستان، هدف گلوله نیروهای امنیتی قرار گرفتند و جان خود را از دست دادند. پیش‌تر نیز در ۲۵ آبان ۱۴۰۱، کیان پیرفلک کودک ۹ ساله و چند شهروند دیگر ایذه‌ای توسط نیروهای حکومتی به قتل رسیدند. مقامات رژیم در ادامه سیاست فریب افکار عمومی تلاش کرده‌اند این قتل‌های حکومتی را به گردن جوانان ایذه بیندازند؛ اقدامی که با محکومیت شدید مردم و خانواده‌های جان‌باختگان مواجه شده است.
چرخه انتقال‌های اجباری
پیش از انتقال به زندان دزفول، روح الله خسروی بارها بین بازداشتگاه‌های مختلف جابه‌جا شده است. در آبان ۱۴۰۳ او به زندان سپیدار اهواز منتقل شد و مدتی بعد، در بهمن همان سال، به سلول انفرادی این زندان فرستاده شد. چند روز بعد به بند عمومی بازگردانده شد، اما دوباره به زندان دیگری منتقل شد. این چرخه انتقال‌های بی‌پایان، علاوه بر فشار جسمی و روحی، دسترسی او به وکیل و خانواده را نیز به شدت محدود کرده است.
قرنطینه زندان وکیل آباد ؛ نماد فراموشی و سرکوب در زندان‌های دهه ۶۰ + ویدئوها و کروکی
اعتصاب غذای امید فتحی در زندان وکیل‌آباد مشهد؛ اعتراض به شرایط غیرانسانی و نقض حقوق زندانیان سیاسی
چهار ماه بی‌خبری مطلق از خانواده
منابع مطلع گزارش داده‌اند که از اوایل خردادماه ۱۴۰۴، خانواده روح الله خسروی به مدت چهار ماه حتی یک ملاقات هم با او نداشته‌اند و در بی‌خبری مطلق به سر برده‌اند. مراجعات مکرر خانواده به مراجع قضایی و امنیتی هیچ نتیجه‌ای نداشته و پاسخ روشنی درباره وضعیت و محل دقیق نگهداری او داده نشده است. این محرومیت از حق ملاقات، آشکارا ناقض قوانین داخلی و تعهدات بین‌المللی ایران است.
وثیقه سنگین و فشار اقتصادی بر خانواده
برای آزادی موقت روح الله خسروی، دادگاه وثیقه‌ای ۶۰ میلیارد تومانی تعیین کرده است؛ مبلغی نجومی که عملاً غیرقابل تأمین است و هدف آن تنها ادامه حبس این زندانی است. خانواده خسروی که از طبقه کارگر هستند، حتی در تأمین هزینه‌های روزمره زندگی با مشکل روبه‌رو هستند و این وثیقه کمرشکن، ضربه‌ای دوچندان بر آنان وارد کرده است.
روح الله خسروی، متولد ۱۳۶۸، متأهل و پدر دو کودک خردسال است. او همچنین تنها سرپرست مادر سالخورده‌اش بوده است. بازداشت و بلاتکلیفی او، خانواده‌اش را در شرایطی دشوار قرار داده؛ دو کودک خردسال او بدون حضور پدر بزرگ می‌شوند و مادر سالخورده‌اش بدون تکیه‌گاه مانده است. فشار روحی و مالی بر خانواده، مصداق مجازاتی مضاعف است که به بستگان زندانیان سیاسی تحمیل می‌شود.
زندان دزفول؛ نماد بی‌قانونی و سرکوب
زندان دزفول که این روزها نامش با سرنوشت خسروی گره خورده، یکی از بدنام‌ترین مراکز نگهداری زندانیان سیاسی در جنوب ایران است. محرومیت از ملاقات، نبود امکانات پزشکی و شرایط غیربهداشتی، آن را به جهنمی برای زندانیان تبدیل کرده است. روایت‌های متعدد از این زندان نشان می‌دهد که هدف اصلی، شکستن زندانیان سیاسی از طریق انزوا و فشارهای روانی است.
پرونده روح الله خسروی، نه تنها یک نمونه فردی، بلکه گویای نقض گسترده حقوق بشر در ایران است. موارد زیر در این پرونده به‌وضوح نقض شده‌اند:
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: ممنوعیت بازداشت خودسرانه و الزام به رسیدگی قضایی فوری.
ماده ۱۴ میثاق بین‌المللی: حق برخورداری از دادرسی عادلانه و علنی.
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق دسترسی برابر به دادگاه بی‌طرف.
ماده ۷ میثاق بین‌المللی: ممنوعیت شکنجه و رفتار بی‌رحمانه، شامل محرومیت طولانی از ملاقات و تهدید به پرونده‌سازی.
ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق مصونیت خانواده و زندگی خصوصی از تعرض.
ضرورت اقدام فوری
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی روح الله خسروی، علاوه بر تهدید جدی برای سلامتی جسمی و روانی او، نمونه‌ای روشن از نقض سیستماتیک حقوق بشر در ایران است. جامعه جهانی و نهادهای بین‌المللی باید خواستار پایان دادن به بازداشت خودسرانه و آزادی فوری او شوند.
در شرایطی که حکومت ایران تلاش دارد با پرونده‌سازی‌های پیاپی، زندانیان سیاسی را در بلاتکلیفی فرسایشی نگه دارد، صدای خانواده‌ها و افکار عمومی مهم‌ترین ابزار برای شکستن این سکوت است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر