۱۳ شهریور, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
پرونده امید فتحی بار دیگر نشان می‌دهد که زندان وکیل‌آباد مشهد به یکی از کانون‌های نقض حقوق زندانیان سیاسی بدل شده است؛ جایی که نه اصل تفکیک جرایم رعایت می‌شود، نه دادرسی عادلانه، و نه حق برخورداری از شرایط انسانی
کانون حقوق بشر ایران، پنج‌شنبه ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۴ – امید فتحی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، در یک فایل صوتی که به‌تازگی منتشر کرده است، از آغاز اعتصاب غذای خود خبر داده و تأکید کرده که این تصمیم را در اعتراض به شرایط سخت و غیرانسانی حاکم بر محل نگهداری‌اش اتخاذ کرده است. به گفته او، از تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۴ اعتصاب غذا را آغاز کرده و تا رسیدگی به وضعیت خود و سایر زندانیان سیاسی ادامه خواهد داد.
فتحی پیش‌تر نیز با انتشار یک فایل صوتی، بخشی از شرایط دشوار خود را بازگو کرده بود؛ اقدامی که به جای بهبود اوضاع، منجر به انتقالش به بندی ویژه شد. او توضیح داده است که پس از انتشار پیام قبلی، به بندی منتقل شد که محل نگهداری «تبعیدی‌ها و تنبیهی‌ها» است؛ بندی که فاقد امکانات اولیه برای استراحت، خواب و حتی احساس امنیت است. او تأکید می‌کند که هدف مسئولان زندان، شکستن روحیه و وادار کردن او به سکوت است، اما مقاومت می‌کند.
امید فتحی در بخشی از پیام صوتی خود به مسئولان زندان و نهادهای امنیتی می‌گوید:
«اطلاعات مشهد با سلول‌های انفرادی و حتی تزریق مواد سمی نتوانست مرا به زانو درآورد، شما هم نمی‌توانید روحیه مرا خورد کنید.» او با بیان این جملات نشان می‌دهد که فشارهای امنیتی و شکنجه‌های روانی و جسمی نه‌تنها به عقب‌نشینی‌اش منجر نشده، بلکه او را در مسیر اعتراض و دادخواهی مصمم‌تر کرده است.
امید فتحی همچنین خطاب به علی خامنه‌ای، انتقادات تند خود را مطرح کرده و گفته است:
«در قحطی اعتماد بین مردم و حکومت، چگونه و تا کی می‌توانی در بین لشکر مجیزه‌گویان منحرف خود بنشینی و سخنان زنگار گرفته را روکشی از طلا بگیری؟ چرا که افکار عمومی و مردم آگاه ایران شما را متهم اصلی اعدام‌ها، قتل‌ها، شکنجه و زندانی کردن فرزندان راستگوی این مرز و بوم می‌دانند.»
پرونده قضایی و اتهامات
امید فتحی بر اساس حکم صادره از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب مشهد، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی از طریق انتشار مطالب در زمینه تحریم انتخابات» به ۶ ماه حبس تعزیری یا پرداخت ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شد. اما به دلیل ناتوانی در پرداخت این مبلغ، ناچار به گذراندن دوران حبس تعزیری شده است.
پرونده او دارای دو بخش مجزا است:
بخش نخست مربوط به همین حکم ۶ ماه حبس تعزیری که در حال حاضر اجرا می‌شود.
بخش دوم به اتهام «توهین به رهبری در فضای مجازی» مربوط می‌شود که قرار بود در دادگاه کیفری ۲ مشهد رسیدگی شود، اما جلسه آن به تعویق افتاده و وضعیت همچنان بلاتکلیف است. این بلاتکلیفی نیز فشار مضاعفی بر وضعیت روحی و روانی او وارد کرده است.
امید فتحی در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۴۰۴، پس از یورش نیروهای امنیتی به منزلش در مشهد بازداشت و به زندان وکیل‌آباد منتقل شد. در همان روز بازجویی و تفهیم اتهام علیه او آغاز شد و شعبه ۹۰۱ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد اتهامات «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» را به او تفهیم کرد.
او پیش‌تر نیز در جریان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ بازداشت و پس از مدتی آزاد شده بود. سابقه این بازداشت‌ها نشان می‌دهد که فعالیت‌های مسالمت‌آمیز او در فضای مجازی و مخالفتش با سیاست‌های رسمی کشور، به‌طور مداوم مورد رصد و برخورد نیروهای امنیتی قرار گرفته است.
نقض اصل تفکیک جرایم و شرایط غیرانسانی
یکی از محورهای اصلی اعتراض امید فتحی، نقض اصل تفکیک جرایم در زندان وکیل‌آباد است. به گفته او، زندانیان سیاسی در کنار مجرمان جرائم سنگین و خطرناک نگهداری می‌شوند؛ شرایطی که نه‌تنها ناقض مقررات بین‌المللی و آیین‌نامه سازمان زندان‌هاست، بلکه عملاً امنیت زندانیان سیاسی را به خطر می‌اندازد.
فتحی همچنین به نبود امکانات ابتدایی برای خواب و استراحت اشاره کرده و توضیح داده است که حتی از حق برخورداری از محیطی امن و حداقل‌های بهداشتی محروم است. او می‌گوید که انتقال به بند «تبعیدی‌ها و تنبیهی‌ها» به‌منزله تشدید فشار و انتقام‌جویی از یک زندانی است که تنها جرمش بیان عقاید و اعتراض به سیاست‌های حاکم است.
قرنطینه زندان وکیل آباد ؛ نماد فراموشی و سرکوب در زندان‌های دهه ۶۰ + ویدئوها و کروکی
پیگرد قضایی رضا محمودی پارسیان؛ خبرنگار و فعال گردشگری گلستان زیر فشارهای امنیتی و قضایی
پیامدهای اعتصاب غذا و نگرانی‌های حقوق بشری
اعتصاب غذا به‌عنوان آخرین ابزار اعتراضی زندانیان سیاسی، پیامدهای خطرناکی بر سلامت جسمی و روانی آنان دارد. امید فتحی با توجه به شرایط دشوار نگهداری و فشارهای مداوم، اکنون جان خود را در معرض خطر قرار داده است. نهادهای حقوق بشری بارها هشدار داده‌اند که استفاده از سیاست‌های سرکوبگرانه علیه زندانیان عقیدتی ـ سیاسی، نقض آشکار میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و اصل منع شکنجه محسوب می‌شود.
در همین زمینه، خانواده امید فتحی و فعالان مدنی خواستار رسیدگی فوری به وضعیت او شده‌اند. آنها تأکید می‌کنند که مسئولیت هرگونه آسیب جانی به این زندانی سیاسی بر عهده مقامات قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی خواهد بود.
پرونده امید فتحی بار دیگر نشان می‌دهد که زندان وکیل‌آباد مشهد به یکی از کانون‌های نقض حقوق زندانیان سیاسی بدل شده است؛ جایی که نه اصل تفکیک جرایم رعایت می‌شود، نه دادرسی عادلانه، و نه حق برخورداری از شرایط انسانی.
اعتصاب غذای امید فتحی در اعتراض به این شرایط، نمادی از مقاومت زندانیانی است که در برابر فشار، تحقیر و سرکوب ایستاده‌اند. انتشار پیام‌های او یادآور این حقیقت است که صدای دادخواهی زندانیان سیاسی، حتی در میان دیوارهای بلند زندان، خاموش نمی‌شود.
پرونده امید فتحی و شرایط نگهداری او در زندان وکیل‌آباد، نمونه‌ای آشکار از نقض گسترده حقوق بشر و بی‌توجهی به تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی است. بر اساس اسناد و معیارهای جهانی، موارد زیر در وضعیت این زندانی سیاسی نقض شده‌اند:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر (حق حیات و امنیت شخصی): بی‌توجهی به سلامت جسمی امید فتحی در شرایط اعتصاب غذا و تهدید جان او، نقض مستقیم این ماده است.
ماده ۵ (منع شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه): نگهداری در بند «تبعیدی‌ها و تنبیهی‌ها»، محرومیت از امکانات اولیه و فشارهای روانی مصداق شکنجه روانی و رفتار غیرانسانی است.
ماده ۹ (منع بازداشت خودسرانه): بازداشت‌های مکرر او به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز رسانه‌ای و سیاسی، بازداشت خودسرانه به شمار می‌آید.
ماده ۱۰ (حق دادرسی عادلانه): رسیدگی به پرونده امید فتحی در دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری ۲ مشهد، فاقد اصول شفافیت و بی‌طرفی بوده و استانداردهای دادرسی عادلانه رعایت نشده است.
ماده ۱۹ (حق آزادی بیان): محکومیت امید فتحی صرفاً به دلیل انتشار مطالب انتقادی و مخالفت با برگزاری انتخابات، نقض آشکار آزادی بیان است.
ماده ۲۵ (حق دسترسی به بهداشت و درمان): محروم‌کردن او از امکانات بهداشتی و درمانی در زندان، نقض مستقیم این ماده و به خطر انداختن سلامت او محسوب می‌شود.
این موارد نشان می‌دهد که پرونده امید فتحی نه‌تنها یک موضوع فردی، بلکه نمونه‌ای از سیاست سیستماتیک نقض حقوق زندانیان سیاسی در ایران است؛ سیاستی که سال‌هاست جان و کرامت انسانی صدها زندانی عقیدتی را به خطر انداخته است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر