۶ شهریور, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
زندانی بلوچ علی دهانی تحت شکنجههای نیروهای امنیتی و اطلاعاتی مجبور به اعتراف اجباری شد اما در دادگاه این اتهام را رد کرد و گفت اعترافات تحت شکنجه فیزیکی و روانی بوده است. قاضی دادگاه بدون توجه به اظهارات وی در دادگاه او را محکوم به اعدام کرد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سهشنبه ۶شهریورماه ۱۴۰۳، به گزارش حالوش، یک زندانی بلوچ محکوم به اعدام به نام علی دهانی که به شرایط سخت در بند ۹(سیاسی) اعتراض کرده بود به دستور مقامات زندان به زیرزمین این بند منتقل شده و تحت شکنجههای فیزیکی و روانی قرار گرفته است. زندانی بلوچ علی دهانی اواخر مردادماه ۱۴۰۳، پس از اعتراض به شرایط سخت بند و اذیت و آزار زندانیان توسط ماموران در بند۹ به دستور رئیس این بند به نام سیاسر به زیرزمین این بند که محل شکنجه زندانیان است منتقل شده و تحت شکنجه قرار گرفته است. وی در حال حاضر وضعیت روحی بدی دارد و به سایر زندانیان گفته که قصد خودکشی دارد.
زندان مرکزی ارومیه؛ تشکیل مافیای مواد مخدر توسط رئیس و مدیران زندان + اسامی
زندانی بلوچ امید کاشانی، بیش از ۴۰۰ روز بازداشت و بلاتکلیفی
بازداشت و شکنجه به منظور اخذ اعترافات اجباریزندانی بلوچ علی دهانی در زمان بازداشت ۱۸سال سن داشت و در شهرستان بمپور به اتهام قتل ۴تن از پرسنل پاسگاه کاسکین بازداشت شد. پس از اعلام خبر حمله به پاسگاه کاسکین و خلع سلاح آن مقامات امنیتی و اطلاعاتی در یک صحنهسازی علی دهانی سرباز وظیفه بلوچ در این پاسگاه بازداشت و به عنوان عامل این تیراندازی مشخص شد. این درحالی است که احتمال قتل ۴تن از پرسنل آماده توسط یک سرباز بسیار کم است.
زندانی بلوچ علی دهانی تحت شکنجههای نیروهای امنیتی و اطلاعاتی مجبور به اعتراف اجباری شد اما در دادگاه این اتهام را رد کرد و گفت اعترافات تحت شکنجه فیزیکی و روانی بوده است. قاضی دادگاه بدون توجه به اظهارات وی در دادگاه او را محکوم به اعدام کرد.
زندانی بلوچ علی دهانی از تاریخ ۱۵آبان ۱۴۰۱ تا کنون در بازداشت بسر میبرد.
نقض قوانین حقوق بشر با کتککاری و شکنجه زندانیان
ضرب و شتم یک زندانی بهطور جدی با چندین ماده از اسناد و قوانین حقوق بشری بینالمللی مغایرت دارد. در زیر به برخی از این مواد اشاره میکنم:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)
منع شکنجه: این ماده تصریح میکند که هیچکس نباید تحت شکنجه یا مجازات یا رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار گیرد. ضرب و شتم یک زندانی بهوضوح نقض این ماده است.
ماده 7 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)
ممنوعیت شکنجه و رفتارهای غیرانسانی: این ماده تأکید میکند که هیچکس نباید تحت شکنجه یا رفتارهای غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. هر نوع ضرب و شتم یا شکنجهی زندانی نقض صریح این ماده است.
کنوانسیون علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز (CAT)ماده 1 و ماده 16: این کنوانسیون تعریف دقیقی از شکنجه ارائه میدهد و بر منع هرگونه رفتار غیرانسانی و تحقیرآمیز تأکید دارد. ضرب و شتم زندانی تحت این کنوانسیون بهعنوان نوعی شکنجه محسوب میشود و مغایر با قوانین بینالمللی است.
قوانین حداقل استاندارد رفتار با زندانیان سازمان ملل متحد (قوانین نلسون ماندلا)
قاعده 1 و قاعده 31: این قوانین تصریح میکند که تمامی زندانیان باید با احترام به کرامت ذاتی انسانیشان و بدون هیچگونه تبعیض رفتار شوند. همچنین، استفاده از زور علیه زندانیان فقط در موارد ضروری و بهعنوان آخرین راهحل مجاز است. هر نوع ضرب و شتم زندانی فراتر از این چارچوب، نقض این قواعد است.
ماده 3 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر (ECHR)
ممنوعیت شکنجه: این ماده، مشابه ماده 7 ICCPR و ماده 5 UDHR، شکنجه و هرگونه رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع میکند. هر گونه رفتار خشونتآمیز با زندانیان، شامل ضرب و شتم، نقض این ماده محسوب میشود.
این مواد و کنوانسیونها نشان میدهند که هر نوع ضرب و شتم زندانی بهطور جدی نقض قوانین و مقررات بینالمللی حقوق بشری است و مرتکبان چنین اعمالی باید تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر