۳ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
با وجود پیگیری خانواده روح‌الله خسروی، مقامات دادگستری ایذه آنها را سرمی‌دواند و از پس دادن خودرو و ۱۵۰ میلیون تومان پول نقد روح الله خسروی به خانواده‌اش خودداری می‌کند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۳شهریورماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی روح الله خسروی با گذشت یک سال از بازداشت هم‌چنان در بلاتکلیفی بسر می‌برد. با وجود گذشت یک سال از بازداشت زندانی سیاسی روح الله خسروی، دادگستری ایذه از پس دادن خودرو و اموال روح الله خسروی خودداری می‌کنند.
به گزارش منبع مطلع، با وجود پیگیری خانواده روح‌الله خسروی، مقامات دادگستری ایذه آنها را سرمی‌دواند و از پس دادن خودرو و ۱۵۰ میلیون تومان پول نقد روح الله خسروی به خانواده‌اش خودداری می‌کند.
روح الله خسروی سرپرست مادر سالخورده و خانواده‌اش است. او متاهل و پدر ۳فرزند است و تنها نان‌آور خانواده بوده است. پس از بازداشت او خانواده اش بدون سرپرست مانده و وضعیت معیشتی آنها رو به وخامت گذاشته است.
او یک سال است که به صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز محبوس است.
زندانی سیاسی روح الله خسروی بازداشت و بلاتکلیفی ۱۰ماهه در زندان شیبان اهواز
قطع ملاقات و تماس تلفنی زنان زندان اوین پس از تحصن و اعتراض به اعدام
روح الله خسروی، روز چهارشنبه اول شهریور ۱۴۰۲، هم زمان با کشته شدن کمر طهماسبی و مهدی الماسی توسط نیروهای امنیتی در شهر ایذه بازداشت شد. روح‌الله خسروی در این مدت تحت شکنجه‌های فیزیکی و روانی قرار داشته تا مجبور به اعترافات اجباری شود. روح الله خسروی پس از یک ماه بازداشت در تاریخ ۳۱ شهریور۱۴۰۲، از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان شیبان منتقل شد. وی از آن زمان تاکنون در بلاتکلیفی بسر می‌برد و از داشتن حق وکیل انتخابی محروم بوده است.
تا کنون زمان مشخصی برای رسیدگی به پرونده او مشخص نشده است. به گفته خانواده و نزدیکانش پرونده وی در حال حاضر نزد شعبه بازپرسی است.
کمر طهماسبی و مهدی الماسی ۲ جوان معترض اهل ایذه بودند که در روز اول شهریور ۱۴۰۲ در مسیر شهر اصفهان توسط نیروهای امنیتی به قتل رسیدند.
در ۲۵آبان ۱۴۰۱ کیان پیرفلک و چندتن از اهالی ایذه توسط نیروهای امنیتی به قتل رسیدند. مقامات حکومتی بارها تلاش کرده‌اند که این قتل‌های حکومتی را به گردن جوانان ایذه بیندازد. مردم شهر از جمله خانواده کشته‌شدگان حادثه یادشده،ضمن محکوم کردن این اقدامات شایعات حکومتی را تکذیب کرده‌اند.
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن زندانی، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده 9 این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده 14 نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر