۹ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
ماموران زندان زاهدان، پس از اقدام به اعتصاب غذا این زندانی را به قرنطینه زندان منتقل کرده و وی را مورد ضرب و شتم قرار دادند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۹شهریورماه ۱۴۰۳، به گفته حال‌وش، یک زندانی در زندان زاهدان در اعتراض به مخالفت با خواسته‌هایش با دوختن لب اقدام به اعتصاب غذا کرد. این زندانی با نام خانوادگی چیت و اهل شهرستان زابل است. ماموران زندان پس از اقدام به اعتصاب غذا این زندانی را به قرنطینه زندان منتقل کرده و وی را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
این زندانی از یک سال قبل با لغو رای باز به بند منتقل شده بود. وی روز چهارشنبه ۷شهریور پس از آنکه مقامات زندان و قاضی ناظر، چند بار با مرخصی وی مخالفت کردند اقدام به اعتصاب غذا نمود. به گفته زندانیان علت مخالفت مقامات زندان با وی خصومت شخصی می‌باشد. بارها رئیس زندان در مقابل تمامی زندانیان به وی گفته است که تا من اینجا هستم حتی یک روز هم به مرخصی نخواهی رفت.
قتل سید محمد میرموسوی توسط ماموران نیروی انتظامی
زندانی سیاسی امان جلالی نژاد، محرومیت از رسیدگی پزشکی به دستور مقامات زندان شیبان اهواز
ضرب و شتم زندانیان در حین اعتصاب غذا و محروم کردن آنها از مرخصی، نقض آشکار چندین اصل و مواد از قوانین حقوق بشری بین‌المللی است. این اقدامات ناقض حقوق زندانیان به شمار می‌آیند و با اصول زیر در تضاد هستند:
ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر:
طبق این ماده، “هیچ‌کس نباید تحت شکنجه یا رفتار یا مجازات ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد.” ضرب و شتم زندانیان به طور آشکار با این ماده در تضاد است و نشان‌دهنده نقض این حق بنیادین انسانی است.
کنوانسیون علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز:
ایران به این کنوانسیون ملحق نشده است، اما استانداردهای بین‌المللی و حقوق بشری همچنان بر اهمیت جلوگیری از شکنجه و رفتارهای غیرانسانی تأکید دارند. ضرب و شتم زندانیان در حین اعتصاب غذا و اعمال خشونت فیزیکی یا روانی، ناقض مفاد این کنوانسیون است.
ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR):
این ماده تأکید دارد که “همه افراد محروم از آزادی باید با انسانیت و با احترام به کرامت ذاتی انسانی رفتار شوند.” اعمال خشونت و محروم کردن زندانیان از مرخصی، که می‌تواند برای بهبود شرایط جسمی و روحی آنها ضروری باشد، برخلاف این اصل است.
مقررات حداقل استاندارد برای رفتار با زندانیان (قوانین نلسون ماندلا):
این قوانین به عنوان استانداردهای بین‌المللی برای رفتار با زندانیان تنظیم شده‌اند و تأکید دارند که زندانیان باید با کرامت و احترام انسانی رفتار شوند. ماده 1 این مقررات بیان می‌کند که زندانیان باید از هر نوع خشونت، تهدید و اقدامات غیرانسانی محفوظ باشند. ضرب و شتم و محرومیت از مرخصی برخلاف این اصول هستند.
حق دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی:
طبق قوانین نلسون ماندلا و اصول استانداردهای حداقلی سازمان ملل، زندانیان باید به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی داشته باشند. اعتصاب غذا معمولاً نشانه‌ای از اعتراض به وضعیت نامناسب زندان است، و اقدامات خشونت‌آمیز علیه زندانیان به دلیل اعتصاب غذا، علاوه بر نقض حقوق بشری، ممکن است وضعیت بهداشتی و سلامتی آنها را به خطر اندازد.
این نقض‌ها به‌وضوح نشان‌دهنده زیر پا گذاشتن تعهدات حقوق بشری هستند و از مقامات زندان انتظار می‌رود که استانداردهای بین‌المللی را رعایت کنند و از هرگونه رفتار غیرانسانی یا ظالمانه با زندانیان اجتناب کنند.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر