۷ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
با گذشت بیش از ۱۴ماه از بازداشت و ۶ماه از صدور حکم قطعی دادگاه، این حکم در پرونده این ۳زندانی سیاسی ثبت نشده و آنها همچنان در بلاتکلیفی بسر می‌برند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۷شهریورماه ۱۴۰۳، سه زندانی سیاسی با گذشت بیش از ۱۴ماه بازداشت همچنان در بلاتکلیفی می‌باشند. این ۳زندانی سیاسی حسین جعفری۲۷ساله، یاسین مختاری۲۲ساله و رضا رضایی۳۰ساله می‌باشند.
این ۳زندانی سیاسی درتیرماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای اطلاعاتی بازداشت و ابتدا به زندان اصفهان منتقل شدند. با گذشت یک ماه آنها به بند ۲۰۹ زندان اوین که تحت کنترل وزارت اطلاعات است منتقل شده‌اند. این ۳زندانی سیاسی، پس از پایان دوران بازجویی به بند۴ زندان اوین منتقل شدند. مقامات وزارت اطلاعات و قوه قضایی پس از پایان دادگاه و صدور حکم قطعی از دادن مرخصی یا آزادی مشروط این زندانیان خودداری می‌کنند.
اتهام این ۳زندانی سیاسی عبارتند از: معاونت در محاربه از طریق تخریب و احتراق اموال عمومی، عضویت در مجاهدین خلق، بغی، فعالیت به نفع گروه‌های مخالف نظام و تشکیل گروه تروریستی.
این ۳زندانی سیاسی دربهمن ماه ۱۴۰۲، دادگاه هر یک از آنها را به ۳سال و ۹ماه زندان و ۲سال اقامت اجباری درکهنوج کرمان یا حاجی‌آباد هرمزگان و ۸۰ ضربه شلاق محکوم کرده است.
با گذشت بیش از ۱۴ماه از بازداشت و ۶ماه از صدور حکم قطعی دادگاه، این حکم در پرونده آنها ثبت نشده و آنها همچنان در بلاتکلیفی بسر می‌برند.
زندان مرکزی ارومیه؛ تشکیل مافیای مواد مخدر توسط رئیس و مدیران زندان + اسامی
شکنجه و آزار علی دهانی در زندان؛ پاسخ خشونت‌آمیز به اعتراضات یک زندانی بلوچ
بـازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن زندانی، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بـازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بـازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده ۹ این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بـازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بـازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بـازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر