۶ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
زندانی بلوچ امید کاشانی هم اکنون در بند یک زندان مرکزی زاهدان در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می‌برد. وی در این مدت تحت شکنجه‌های فیزیکی و روانی ماموران امنیتی بوده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۶شهریورماه ۱۴۰۳، بیش از ۴۰۰ روز از بازداشت و بلاتکلیفی جوان زندانی بلوچ امید کاشانی می‌گذرد. وی در تاریخ ۲۸تیرماه ۱۴۰۲، با یورش نیروهای لباس شخصی امنیتی به منزل شخصی‌اش در خیابان فروغ زاهدان بازداشت شد. باگذشت بیش از ۱۳ ماه از بازداشت، وی همچنان در بلاتکلیفی بسر می‌برد.
زندانی بلوچ امید کاشانی، در بند۲۰۹ و بند یک زندان مرکزی زاهدان، تحت شکنجه‌های فیزیکی و روانی قرار داشته تا مجبور به اعترافات اجباری بنا به خواسته ماموران امنیتی شود.
ماموران امنیتی ساعت ۴بامداد روز چهارشنبه ۲۸تیرماه ۱۴۰۲، به منزل شخصی جوان زندانی بلوچ امید کاشانی یورش برده و پس از بازداشت وی را به نقطه نامعلومی منتقل کردند. این ماموران پس از مدتی بازگشته و خودروی برادر وی را نیز ضبط کرده و با خود برده‌اند.
جوان زندانی بلوچ امید کاشانی هم اکنون در بند یک زندان مرکزی زاهدان در بازداشت و بلاتکلیفی بسر می‌برد. وی در این مدت تحت شکنجه‌های فیزیکی و روانی ماموران امنیتی بوده است.
با گذشت بیش از ۴۰۰ روز از بازداشت وی مقامات امنیتی و قضایی استان سیستان و بلوچستان، پاسخ مشخصی به خانواده وی در رابطه با اتهامات مطروحه علیه وی نداده‌اند
زندانی بلوچ امیدکاشانی ۲۱ساله فرزند دوست‌محمد، مجرد، متولد و ساکن زاهدان می‌باشد.
بازداشت و بلاتکلیفی ۳۴۰ روزه جوان بلوچ امید کاشانی
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن زندانی، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده ۹ این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر