۸ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
مقامات زندان مرکزی زاهدان و وزارت اطلاعات با محرومیت زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی از رسیدگی پزشکی عملا به شکنجه فیزیکی و روانی وی اقدام می‌کنند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، پنچ‌شنبه ۸شهریورماه ۱۴۰۳، به گفته حال‌وش، زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی به دستور مقامات زندان مرکزی زاهدان از رسیدگی پزشکی محروم و وضعیت جسمی وی وخیم گزارش شده است. وی از مدت‌ها پیش مبتلا به بیماری دیابت شدید و کم‌شدن بینایی شده و نیاز به رسیدگی در بیمارستان خارج از زندان و مراجعه به پزشک متخصص دارد.
مقامات زندان مرکزی زاهدان و وزارت اطلاعات با محرومیت زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی از رسیدگی پزشکی عملا به شکنجه فیزیکی و روانی وی اقدام می‌کنند. به دلیل شکنجه و محرومیت از رسیدگی پزشکی بیماری وی تشدید شده و به همین دلیل دچار اخلال در بینایی نیز شده است. قاضی ناظر و مقامات زندان از دادن داروهای کنترل دیابت به وی جلوگیری کرده و تلاش‌های خانواده این زندانی سیاسی برای گرفتن مرخصی استعلاجی و مراجعه وی به پزشک تا کنون نتیجه‌ای نداشته است. در حال حاضر، شرایط جسمی وی وخیم گزارش شده است.
جلوگیری از رسیدگی پزشکی به زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی توسط مقامات زندان مرکزی زاهدان در حالی است که پرونده پزشکی او و نیاز به درمان مستمر وی موجود است.
زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی، در سال ۱۳۹۹، به اتهام همکاری با گروه‌های مخالف نظام توسط اداره اطلاعات سراوان بازداشت و به بازداشتگاه این اداره در شهر زاهدان منتقل شد. وی در آنجا تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته بود. زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی در دادگاه انقلاب زاهدان به ۱۰سال زندان محکوم شده است.
زندانی سیاسی یاسین کبدانی، محکومیت به ۱۵سال زندان
اعدام یک زندانی در زندان مرکزی مهاباد
زندانی کردن بیماران، مانند زندانی سیاسی عقیدتی عبدالباسط سیاهانی به ویژه آن‌هایی که به بیماری‌های سخت مبتلا هستند، نقض آشکار اصول بنیادین منشور جهانی حقوق بشر است. این عمل نه تنها خلاف اصول انسانی و اخلاقی است، بلکه با بسیاری از مواد این منشور نیز مغایرت دارد.
برخی از مهم‌ترین موادی که با این عمل نقض می‌شوند، عبارتند از:
حق حیات (ماده ۳): این ماده به صراحت بیان می‌کند که هر فرد حق زندگی دارد. زندانی کردن بیمار به ویژه در شرایطی که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب وجود نداشته باشد، این حق بنیادین را نقض می‌کند.
منع شکنجه و رفتار غیرانسانی (ماده ۵): این ماده هرگونه شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز را ممنوع می‌کند. زندانی کردن بیمار در شرایط نامناسب و بدون دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، می‌تواند نوعی شکنجه یا رفتار غیرانسانی محسوب شود.
اصل برابری (ماده ۷): این ماده بیان می‌کند که همه افراد برابر قانونند و حق دارند بدون تبعیض از حمایت برابر قانون برخوردار شوند. زندانی کردن بیمار به دلیل بیماری او، نوعی تبعیض محسوب می‌شود.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر