۲۳ مرداد, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
در اقدامی بی‌سابقه و در واکنش به افزایش ناآرامی‌های اجتماعی، سران حکومت با هدف ایجاد ترس و وحشت در میان مردم، به افزایش بی‌سابقه اعدام‌ها روی آورده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۲۳مردادماه ۱۴۰۳، آمار زندانیان اعدام شده در زندان پارسیلون خرمآباد به ۶زندانی رسید. پیش از این کانون حقوق بشر ایران، اعدام یک زندانی به نام ناصر گراوند را منتشر کرده بود.
بامداد شنبه ۲۰مردادماه ۱۴۰۳، چهار زندانی در زندان پارسیلون خرمآباد اعدام شدند. ناصر گراوند و حسین حاتمی به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. میلاد هادی‌پور و شیرزاد رشادت نیز به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.
بامداد دوشنبه ۲۲مردادماه ۱۴۰۳، دو زندانی در زندان پارسیلون خرمآباد اعدام شدند. هویت یکی از زندانیان آیت بیرانوند ۲۹ ساله و اهل خرمآباد می‌باشد. وی از ۵سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. هویت نفر دوم اعدام شده تا کنون مشخص نشده است اما اتهام وی نیز قتل بوده است.
خبر اعدام این ۶زندانی تا کنون توسط رسانه‌های داخلی و سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
افزایش آمار زندانیان اعدام شده در زندان تبریز به ۴تن
بیست و نهمین هفته کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام”
۴زندانی در زندان مرکزی تبریز اعـدام شدند. هویت ۲تن از زندانیان اعـدام شده رضا انصاری قشلاق ۴۴ساله و علی مهدیان ۳۲ساله می‌باشد. ۲تن از زندانیان اعـدام شده تبعه افغانستان بوده و تا لحظه تنظیم گزارش هویت آنها مشخص نیست.
محمد انصاری اهل روستای قشلاق بود که ۴سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شد. علی مهدیان نیز ۳سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. اعـدام این ۴زندانی در رسانه‌های داخلی و یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
افزایش اعدام‌ها به منظور مقابله با اعتراضات مردمی
در اقدامی بی‌سابقه و در واکنش به افزایش ناآرامی‌های اجتماعی، حکومت ایران با هدف ایجاد ترس و وحشت در میان مردم و سرکوب هرگونه مخالفت، به افزایش بی‌سابقه اعـدام‌ها روی آورده است. با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و به منظور ایجاد تصویری آرام از کشور، آمار اعـدام‌ها به شدت کاهش یافته بود؛ اما در ماه مرداد، این روند به طور کامل معکوس شده است.
تنها در ۲۲روز ابتدایی ماه مرداد، دستکم ۸۶ زندانی اعـدام شده‌اند؛ به عبارتی، در هر روز، به طور متوسط بیش از ۳ نفر جان خود را از دست داده‌اند. این رقم در مقایسه با ماه‌های گذشته که به طور متوسط روزانه یک نفر اعـدام می‌شد، افزایشی چشمگیر است. افزایش بی‌رویه اعـدام‌ها نه تنها نشانه‌ای از ناکامی حکومت در مدیریت بحران است، بلکه نقض آشکار حقوق بشر و اوج‌گیری سرکوب در جامعه را نشان می‌دهد.”
منشور جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین‌المللی مهم، حقوق اساسی و بنیادین تمامی انسان‌ها را بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر نظر دیگر، اصل و نسب ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا هر وضعیت دیگری، تضمین می‌کند.
ماده سوم این منشور صراحتاً بیان می‌کند: “هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمی‌شود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.”
حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:
حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح می‌شود. حکم اعـدام این حق را سلب می‌کند.
عدم برگشت‌پذیری: در صورت اجرای حکم اعـدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.
شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روش‌های اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی می‌شوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر