۲۷ مرداد, ۱۴۰۳دستهبندی حقوق بشر
از زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی از زمان بازداشت تا کنون اطلاعی در دست نیست و این موضوع باعث نگرانی شدید خانواده وی شده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۷مردادماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی، به دستور مقامات زندان ساوه از حق تماس تلفنی و ملاقات حضوری با خانواده خود محروم شده است. زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی روز دوشنبه ۲تیرماه ۱۴۰۳، جهت تحمل دوران محکومیت به زندان مرکزی ساوه منتقل شده است. وی بر خلاف قانون تفکیک مجرمین به بند زندانیان با جرایم خطرناک منتقل شده است.
از زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی از زمان بازداشت تا کنون اطلاعی در دست نیست و این موضوع باعث نگرانی شدید خانواده وی شده است. وی خردادماه ۱۴۰۳، به اتهام توهین به خامنهای توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان ساوه به ۶ماه و یک روز حبس تعلیقی محکوم شد. این حکم با اعتراض دادستانی استان مرکزی به ۷ماه و ۱۶ روز حبس تغزیری تبدیل شده و حکم نیز اجرایی شد.
زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی در مردادماه ۱۴۰۳، نیز توسط شعبه اول دادگاه انقلاب شهرستان ساوه به اتهام توهین به مقدسات به ۲سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم نیز از زمان صدور قابل اجرا است. این حکم در حالی صادر شد که حمیدرضا غریبی، در محاکمه اتهام دوم از حق دسترسی به وکیل انتخابی نیز محروم بوده است.
زندانی سیاسی حمیدرضا غریبی ۳۴ساله، اهل و ساکن شهرستان ساوه می باشد.
در سایه دیوارهای زندان تبریز – افشای رنجهای پنهان زنان زندانی
اعدام یک زندانی در زندان مرکزی سنندج
حق تماس با خانواده از بنیادیترین حقوق اساسی یک زندانیحق تماس زندانیان با خانوادههایشان، یکی از حقوق اساسی و بنیادین هر انسانی است که حتی در شرایط محرومیت از آزادی نیز باید تضمین شود. این حق نه تنها از منظر انسانی و اخلاقی دارای اهمیت است، بلکه در نظامهای حقوقی مختلف نیز به عنوان یک حق قانونی شناخته شده است.
حق تماس زندانیان با خانوادههایشان در اسناد بینالمللی حقوق بشر و قوانین داخلی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. برخی از مهمترین مبانی حقوقی این حق عبارتند از:
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به حق هر فرد برای حفظ کرامت انسانی و برخورداری از حمایت قانونی اشاره دارد.
ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده به حق آزادی و امنیت فردی و حق هر فرد برای تماس با وکیل اشاره دارد.
قوانین داخلی کشورها
بسیاری از کشورها از جمله ایران در قوانین داخلی خود، حق تماس زندانیان با خانوادههایشان را به رسمیت شناخته و مقرراتی برای تنظیم این ارتباطات وضع کردهاند.
حق تماس زندانیان با خانوادههایشان، یک حق اساسی و بنیادین است که باید در تمام شرایط رعایت شود. قطع این ارتباط میتواند پیامدهای جدی و منفی برای زندانیان، خانوادههای آنها داشته باشد. قطع تماس زندانیان سیاسی با خانوادههایشان توسط مقامات زندان مرکزی کرج نقض آشکار حقوق بشر و زندانیان می باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر