۲۱ مرداد, ۱۴۰۳دستهبندی اعدام
۲۹ زندانی روز چهارشنبه ۱۸مردادماه ۱۴۰۳، در زندانهای قزلحصار و مرکزی کرج اعـدام شدند. این اعـدام گروهی نشاندهنده نیاز حکومت برای قدرتنمایی در برابر جو ملتهب جامعه و سرکوب اعتراضات مردمی میباشد
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یکشنبه ۲۱مردادماه ۱۴۰۳، دو زندانی در زندان پارسیلون خرمآباد اعدام شدند. حکم اعدام این ۲زندانی سحرگاه روز شنبه ۲۰مردادماه ۱۴۰۳، در زندان پارسیلون خرمآباد اجرایی شد. هویت یکی از زندانیان اعدام شده، ناصر گراوند مشخص شده است اما از مشخصات زندانی دوم اطلاعی در دست نیست. ناصر گراوند مجرد و اهل کوهدشت لرستان بوده است. این ۲زندانی پیش از این به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. خبر اعدام این ۲زندانی در رسانههای داخلی و سایتهای مرتبط با قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام ۳زندانی در زندانهای اراک و کاشمر
۱۲ آگوست – روز جهانی جوانان، ضرورت مشارکت آنان در امور جامعه و همراهی با خواست آنها
اعدام ۳زندانی در زندانهای کاشمر و اراکسحرگاه روز یکشنبه ۱۴مردادماه ۱۴۰۳، دو زندانی به نامهای امیر تسبیحی و مهدی حسینی در محوطه زندان اراک اعدام شدند. این ۲زندانی به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. امیر تسبیحی اهل ساوه ۲سال پیش بازداشت شده بود. مهدی حسینی نیز اهل اراک و ۶سال پیش بازداشت شده بود.
سحرگاه روز سهشنبه ۱۶مردادماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان کاشمر اعدام شد. این زندانی علی شبانی نام داشت وی ۵سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. علی شبانی متاهل و پدر ۲فرزند بود.
خبر اعدام این ۳زندانی در رسانههای داخلی و سایتهای قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام ۲۹ زندانی در زندانهای قزلحصار و مرکزی کرج
۲۹ زندانی روز چهارشنبه ۱۸مردادماه ۱۴۰۳، در زندانهای قزلحصار و مرکزی کرج اعـدام شدند. هویت برخی از زندانیان اعـدام شده به شرح زیر است:
شهاب ملکی اهل هرسین، شهریار فروتن۳۸ ساله، محمد نظری و اسماعیل شرفی همگی اهل کرمانشاه، امید فرهیخته و رسول حیدری اهل تهران، فرود گراوند و محمد غلامی اهل کوهدشت لرستان، عبدالله شهنوازی و خلیل نهتانی اهل زاهدان.
هفت تن از زندانیان به اتهام مرتبط با مواد مخدر، ۱۷زندانی به اتهام قتل به اعـدام محکوم شده بودند. ۴تن از زندانیان تبعه افغانستان بودند.
اعـدام گروهی در زندانهای حکومت به دلیل فشارهای بینالمللی مدتها بود که متوقف شده بود. آخرین اعـدام گروهی مربوط به ۲۲تیرماه ۱۳۸۸ و در بحبوحه اعتراضات سراسری سال ۸۸ به منظور ایجاد جو رعب و سرکوب بود. این اعـدام گروهی نشاندهنده نیاز حکومت برای قدرتنمایی در برابر جو ملتهب جامعه و سرکوب اعتراضات مردمی میباشد.
ماده سوم این منشور صراحتاً بیان میکند: “هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمیشود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.”
حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:
حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح میشود. حکم اعـدام این حق را سلب میکند.
عدم برگشتپذیری: در صورت اجرای حکم اعـدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.
شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روشهای اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی میشوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر