۱۵ مرداد, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
صبح روز یک‌شنبه ۱۴مرداد ماه ۱۴۰۳، شانزده زندان دیگر در زندان قزلحصار، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌اند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، دوشنبه ۱۵مرداد، به گزارش حال‌وش ۴زندانی در زندان بندرعباس جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شدند. این اقدام صبح روز یک‌شنبه ۱۴مرداد ۱۴۰۳، انجام شد. هویت این ۴زندانی امین‌الله نارویی ۳۶ساله فرزند برکت اهل و ساکن ایرانشهر، حمزه گراوند ۲۸ساله فرزند احمد، مجرد، اهل و ساکن کوهدشت لرستان، آزاد عبداللهی ۴۵ساله و یک زندانی با نام روزبه که نام خانوادگی وی مشخص نیست، اهل و ساکن بندرعباس می‌باشند.
امین‌الله نارویی در سال ۱۴۰۰ و حمزه گراوند در سال ۱۴۰۱ به اتهام مرتبط با مواد مخدر در بندرعباس بازداشت و توسط دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده بودند. دو زندانی دیگر به اتهام قتل نزدیک به ۱۹سال پیش بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. از سرنوشت این زندانیان تا لحظه ارسال خبر اطلاعی در دست نیست.
زندان شیبان اهواز، گزارشی از وضعیت نامساعد جسمی ۱۳زندانی سیاسی اهل سنت
پیام ۲زندانی سیاسی منوچهر فلاح و حافظ فروحی در پانزدهمین روز اعتصاب غذا
صبح روز یک‌شنبه ۱۴مرداد ماه ۱۴۰۳، شانزده زندان در زندان قزلحصار، جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شده‌اند. چهارتن از زندانیان پیش از این به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند. پنج تن از زندانیان نیز تبعه افغانستان بوده ولی از اتهامات آنها اطلاعی در دست نیست.
اعدام ۳زندانی در زندان‌های تبریز و اصفهان
سحرگاه شنبه ۱۳مردادماه ۱۴۰۳، دو زندانی به اسامی حسین صالحی و مرتضی سیف‌زاده در زندان تبریز اعدام شدند. این دو در یک پرونده مشترک به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند. مرتضی سیف‌زاده، ۳۷ساله پدر یک فرزند، اهل هشترود، پیش از بازداشت راننده اتوبوس در خط تهران ـ تبریز بوده است. حسین صالحی نیز ۳۰ ساله بود.
بامداد روز چهارشنبه ۱۰مردادماه ۱۴۰۳، یک زندانی به نام کاظم فاتحی درزندان دستگرد اصفهان اعـدام شد. کاظم فاتحی، ۳۵ساله و اهل کاشان بود. وی ۳سال پیش در یک نزاع جمعی به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. اعـدام این ۳زندانی تا کنون توسط رسانه‌های داخلی و سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
مغایرت حکم اعدام با منشور جهانی حقوق بشر
منشور جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین‌المللی مهم، حقوق اساسی و بنیادین تمامی انسان‌ها را بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر نظر دیگر، اصل و نسب ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا هر وضعیت دیگری، تضمین می‌کند.
ماده سوم این منشور صراحتاً بیان می‌کند: “هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمی‌شود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.”
حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:
حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح می‌شود. حکم اعـدام این حق را سلب می‌کند.
عدم برگشت‌پذیری: در صورت اجرای حکم اعـدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.
شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روش‌های اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی می‌شوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر