۱۴ مرداد, ۱۴۰۳دسته‌بندی زنان زندانی
پیش از این در روز چهارشنبه ۳مردادماه ۱۴۰۳، اکثر زنان زندانی سیاسی با عقاید مختلف در بند زنان زندان اوین، در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، در یک حرکت جمعی، اقدام به تحصن در حیاط این بند نموده بودند
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، یک‌شنبه ۱۴مردادماه ۱۴۰۳، به گزارشات رسیده از زندان اوین، روز شنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۳، به زنان زندانی سیاسی زندان اوین ابلاغ شد که بیش از ۳۰تن از ایشان از ملاقات حضوری محروم شده اند. این محرومیت به دلیل تحصن و اعتراض این زندانیان سیاسی به صدور حکم اعدام علیه پخشان عزیزی صورت گرفت.
این تحصن در روزهای ۴ و ۶ مرداد ۱۴۰۳، در هواخوری این زندان صورت گرفت و زندانیان در این تحصن ضمن سر دادن شعارهای
مرگ بر دیکتاتور،
مرگ بر حکومت اعدامی،
از کردستان تا گیلان ستم علیه زنان
بند زنان زندان اوین، همصدا هم پیمان، تا لغو حکم اعدام ایستاده ایم تا پایان
برخودان ژیانه، ژن آزاد پخشانه ( مقاومت زندگی است، زن آزاده پخشان است)
اقدام به تحصن و اعتراض کرده بودند.
تحصن زنان زندانی سیاسی در هواخوری بند زنان زندان اوین
در چهارشنبه ۳ مرداد ۱۴۰۳، زنان زندان اوین با تحصن به حکم اعدام پخشان عزیزی اعتراض کردند. اکثر زنان زندانی سیاسی با عقاید مختلف در بند زنان زندان اوین، در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، در یک حرکت جمعی، اقدام به تحصن در حیاط این بند نمودند.
زنان زندانی سیاسی اعلام نمودند که از ساعت ۷ بعدازظهر روز چهارشنبه ۳ مردادماه ۱۴۰۳ بوقت ایران، در حیاط بند خواهند بود و شب به داخل بند باز نخواهند گشت.
تحصن زنان زندان اوین در اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی
زندانی سیاسی مهران قره باغی، وخامت وضعیت جسمی به دلیل عدم رسیدگی پزشکی
حق ملاقات و تماس زندانیان با خانواده‌هایشان، یکی از حقوق اساسی و بنیادین هر انسانی است که حتی در شرایط محرومیت از آزادی نیز باید تضمین شود. این حق نه تنها از منظر انسانی و اخلاقی دارای اهمیت است، بلکه در نظام‌های حقوقی مختلف نیز به عنوان یک حق قانونی شناخته شده است.
حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان در اسناد بین‌المللی حقوق بشر و قوانین داخلی بسیاری از کشورها به رسمیت شناخته شده است. برخی از مهم‌ترین مبانی حقوقی این حق عبارتند از:
ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر: این ماده به حق هر فرد برای حفظ کرامت انسانی و برخورداری از حمایت قانونی اشاره دارد.
ماده ۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: این ماده به حق آزادی و امنیت فردی و حق هر فرد برای تماس با وکیل اشاره دارد.
قوانین داخلی کشورها: بسیاری از کشورها از جمله ایران در قوانین داخلی خود، حق تماس زندانیان با خانواده‌هایشان را به رسمیت شناخته و مقرراتی برای تنظیم این ارتباطات وضع کرده‌اند.
حق ملاقات و تماس زندانیان با خانواده‌هایشان، یک حق اساسی و بنیادین است که باید در تمام شرایط رعایت شود. قطع این ارتباط می‌تواند پیامدهای جدی و منفی برای زندانیان، خانواده‌های آن‌ها داشته باشد. قطع ملاقات زندانیان سیاسی زن در زندان اوین با خانواده‌هایشان نقض آشکار حقوق بشر و زندانیان می باشد.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر