۱۱ مهر, ۱۴۰۳دسته‌بندی حقوق بشر
محمد طهماسبی به دلیل چسبندگی روده و تنگی تنفس مبتلا است. به همین دلیل وی نیاز به رسیدگی تخصصی پزشکی دارد اما در بازداشتگاه امکان این رسیدگی‌ها نمی‌باشد و وضعیت جسمی وی به سمت بحرانی شدن پیش می‌رود
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، چهارشنبه ۱۱ مهرماه ۱۴۰۳، ۵۰ روز از بازداشت و بلاتکلیفی جوان معترض محمد طهماسبی می‌گذرد. محمد طهماسبی، در تاریخ ۲۳مردادماه ۱۴۰۳، در شهر ارومیه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اهواز منتقل شد. وی به مدت یک ماه در بازداشت نیروهای امنیتی بود و خانواده وی کاملا از وی بی‌خبر بودند. پس از یک ماه به محمد طهماسبی اجازه تماس تلفنی با خانواده‌اش توسط مقامات امنیتی داده شد. وی در این تماس از انتقال خود به بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز خبر داد.
محمد طهماسبی به دلیل چسبندگی روده و تنگی تنفس مبتلا است. به همین دلیل وی نیاز به رسیدگی تخصصی پزشکی دارد اما در بازداشتگاه امکان این رسیدگی‌ها نمی‌باشد و وضعیت جسمی وی به سمت بحرانی شدن پیش می‌رود.
محمد طهماسبی، ۳۲ساله اهل شهرستان ایذه است. تا کنون از دلایل بازداشت و اتهامات وی اطلاعی در دست نیست.
اعدام دستکم ۴زندانی در زندان‌های کاشان، سمنان، شیراز و کهنوج
فرشاد اعتمادی فر، سامان و داوود حرمت نژاد، بازداشت و بلاتکلیفی ۱۵.۵ ماهه
بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن زندانی، یکی از موارد نقض جدی حقوق بشر است که به‌طور مستقیم با اصول و تعهدات بین‌المللی در تضاد است. طبق قوانین حقوق بشری، هر فردی که بازداشت می‌شود، حق دارد در اسرع وقت از دلایل بازداشت خود مطلع شود و به‌طور عادلانه و بدون تأخیر به دادگاه معرفی شود. این حق در ماده 9 و 14 «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی» که از اسناد اصلی حقوق بشری سازمان ملل متحد است، به‌روشنی تصریح شده است.
ماده ۹ این میثاق، به‌طور خاص بر حق هر فرد بر آزادی و امنیت شخصی تأکید دارد و اعلام می‌دارد که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا زندانی شود. همچنین، این ماده الزام می‌کند که هر فرد بازداشت‌شده باید به‌سرعت از دلایل بازداشت خود آگاه شود و در اسرع وقت در برابر یک مقام قضایی قرار گیرد تا مشروعیت بازداشت او بررسی شود. نگه داشتن فرد در بازداشت بدون اطلاع از اتهامات و بدون دسترسی به دادگاه، به‌طور مستقیم ماده 9 را نقض می‌کند.
ماده ۱۴ نیز بر حق برگزاری یک دادگاه منصفانه تأکید دارد و تصریح می‌کند که هر فردی باید فرصت دفاع از خود را داشته باشد و از یک دادگاه مستقل و بی‌طرف برخوردار باشد. بلاتکلیف نگه داشتن زندانی بدون محاکمه، نه تنها این ماده را نقض می‌کند، بلکه باعث رنج و بی‌عدالتی برای فرد بازداشت‌شده می‌شود.
در نهایت، چنین رفتارهایی نقض آشکار کرامت انسانی و عدالت است و بر اساس اصول بنیادین حقوق بشر، تمامی کشورها موظف به رعایت حقوق افراد بازداشت‌شده و ارائه یک فرآیند قضایی منصفانه و به‌موقع هستند. بازداشت و بلاتکلیف نگه داشتن افراد، به‌ویژه بدون دسترسی به وکیل و دادگاه، تجاوز به حقوق اساسی و خدشه‌دار کردن حاکمیت قانون است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر