۱۱ مرداد, ۱۴۰۴دسته‌بندی حقوق بشر
شرایط موجود در زندان فشافویه، مصداق روشن نقض ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که تأکید دارد: با همه اشخاصی که از آزادی محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام نسبت به شأن ذاتی آنان رفتار شود
کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۱۱ مردادماه ۱۴۰۴، با گذشت بیش از یک ماه از انتقال گسترده زندانیان از زندان اوین به زندان فشافویه(تهران بزرگ)، وضعیت بحرانی و شرایط غیرانسانی در این زندان به یکی از جدی‌ترین معضلات حقوق بشری در کشور تبدیل شده است. اطلاعات رسیده از منابع مطلع و گزارش‌های شاهدان عینی، از تراکم شدید جمعیتی، فقدان امکانات بهداشتی، کمبود آب شرب، قطعی مداوم آب و تلفن، و کمبود خدمات پزشکی در این زندان حکایت دارند.
از اول تیرماه ۱۴۰۴، و به دنبال بمباران زندان اوین، بیش از ۷۰۰ زندانی از اوین به زندان فشافویه منتقل شدند. در نتیجه این انتقال، دو سالن قرنطینه که پیش‌تر به زندانیان سالمند و ازکارافتاده اختصاص داشت، برای محکومان دادگاه ویژه روحانیت اختصاص یافت. همچنین، دو سالن در تیپ ۶ برای محکومان سیاسی و امنیتی و یک سالن دیگر در تیپ ۲ برای محکومان بندهای ۲۴۰، ۲۴۱ و ۲۰۹ خالی شد.
زندانیان قبلی این سالن‌ها به واحد ۵ زندان فشافویه، ویژه محکومان مالی منتقل شدند. این تجمیع گسترده، تراکم جمعیتی بی‌سابقه‌ای را در واحدهای مختلف این زندان ایجاد کرده که پیامدهای وخیمی در حوزه بهداشت، تغذیه و رفاه زندانیان داشته است.
زندان فشافویه دارای ۶ ساختمان و هر ساختمان شامل ۱۰ سالن است. واحد ۵ این زندان، با ۸ سالن و ۲۴۰ تخت استاندارد، در حال حاضر تا ۷۲۰ زندانی را در خود جای داده است. به عبارت دیگر، ظرفیت این بخش تقریباً سه برابر شده و هر اتاق مجبور به میزبانی چند برابر تعداد مجاز زندانیان است.
این تراکم باعث شده فضای خواب، امکانات بهداشتی، و دسترسی به آب شرب به شدت محدود شود. در همین واحد، روزانه ۸ ساعت قطع آب و ۵ ساعت قطع تلفن گزارش شده که عملاً دسترسی زندانیان به ارتباطات و نیازهای اولیه را مختل کرده است.
نبود پزشک و کاهش جیره غذایی
در کنار مشکلات ساختاری، وضعیت بهداشت و درمان نیز بحرانی است. طبق گفته زندانیان، به‌رغم تعداد بالای مددجویان، پزشک زندان فقط یک روز در میان در بهداری حضور دارد. زندانیان خواستار استقرار پزشک مقیم و افزایش ساعات حضور تیم درمانی هستند. همچنین، تنها یک مددکار برای هر اندرزگاه با بیش از ۲۲۰۰ زندانی در نظر گرفته شده که امکان پیگیری مشکلات مددجویان را تقریباً غیرممکن کرده است.
از سوی دیگر، جیره نان روزانه زندانیان کاهش یافته است. پیش‌تر برای هر اتاق دو بسته ۵۰ عددی نان توزیع می‌شد اما اکنون این مقدار به یک بسته کاهش یافته که برای جمعیت حاضر ناکافی است.
بازداشت محمد بنازاده امیرخیزی؛ ادامه سرکوب‌ها و تلاش برای ایجاد فضای رعب عمومی
ری شهری، معمار پشت پرده قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷
یکی دیگر از بحران‌های جدی در زندان فشافویه، نبود آب شرب سالم است. مسئولان زندان به زندانیان هشدار داده‌اند که به دلیل وجود رسوبات و آلاینده‌های سنگین، از آب لوله‌کشی استفاده نکنند. اما در عوض، تنها گزینه در دسترس، آب بطری با قیمت ۲۵۰ هزار تومان برای یک بطری ۱.۵ لیتری است؛ رقمی که بسیاری از زندانیان توان پرداخت آن را ندارند.
این شرایط باعث شده بسیاری از زندانیان در معرض بیماری‌های گوارشی قرار بگیرند و خواستار نظارت نهادهای قضایی و حقوق بشری بر قیمت کالاهای فروشگاه زندان و تأمین کمک‌های فوری برای تهیه آب سالم شوند
سایر مشکلات و درخواست‌ها
زندان فشافویه همچنین با قطعی اینترنت، اختلال در سیستم‌های قضایی الکترونیک، و نبود وسایل سرمایشی مناسب در فصل تابستان مواجه است. گرمای طاقت‌فرسا در تابستان تهران، در کنار تراکم بالا، نبود تهویه و کولر مناسب، شرایط طاقت‌فرسایی را برای زندانیان ایجاد کرده است.
زندانیان با توجه به مشکلاتشان، خواستار افزایش تعداد مددکاران، حضور منظم مسئولان قضایی، و انجام بازدیدهای حضوری از شرایط داخل زندان شده‌اند. اما تا کنون مقامات قوه قضاییه به این درخواست‌ها توجهی نکرده‌اند.
شرایط موجود در زندان فشافویه، مصداق روشن نقض ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که تأکید دارد: با همه اشخاصی که از آزادی محروم شده‌اند باید با انسانیت و احترام نسبت به شأن ذاتی آنان رفتار شود.
همچنین، عدم دسترسی به پزشک و امکانات درمانی، نقض ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر است که حق برخورداری از استاندارد مناسب زندگی و مراقبت‌های پزشکی را تضمین می‌کند. اصل تفکیک جرائم نیز که در قوانین داخلی و اسناد بین‌المللی مورد تأکید است، در این زندان رعایت نمی‌شود.
موارد نقض گسترده حقوق بشر در زندان فشافویه عبارتند از:
ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر – حق زندگی، آزادی و امنیت شخص: تراکم شدید جمعیتی، نبود تهویه، قطع مکرر آب و نبود آب آشامیدنی سالم، جان و سلامت زندانیان را به خطر انداخته و مصداق تهدید علیه حق زندگی و امنیت شخصی آنان است.
ماده ۵ – منع شکنجه و رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز: نگهداری بیش از سه برابر ظرفیت در یک سالن، قطع آب، غذا و خدمات پزشکی پایه‌ای، نوعی شکنجه سفید محسوب می‌شود که موجب رنج مستمر زندانیان شده است.
ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی – رفتار انسانی با زندانیان: شرایط زیستی در زندان فشافویه، از جمله بهداشت ناکافی، کمبود غذا و نبود پزشک مقیم، با اصل کرامت انسانی در تضاد است.
ماده ۱۲ – حق بهره‌مندی از مراقبت‌های بهداشتی و درمانی: عدم حضور دائمی پزشک، عدم رسیدگی به وضعیت بیماران، و نبود دارو یا درمان مناسب، خلاف استانداردهای بین‌المللی مراقبت پزشکی در زندان‌هاست.
ماده ٢٥ اعلامیه جهانی حقوق بشر – حق برخورداری از سطح مناسب زندگی: قطع جیره غذایی، گرمای شدید بدون وسایل سرمایشی، و آب بطری با قیمت نجومی، زندانیان را از ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی محروم کرده است.
ماده ١٤ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی – حق دسترسی به دادرسی عادلانه: با توجه به اختلال در سیستم دفتر الکترونیک قضایی و نبود مددکار کافی، روند پیگیری پرونده‌ها مختل شده و حق دادرسی مؤثر از زندانیان سلب شده است.
زندان فشافویه، نماد بحران انسانی در زندان‌ها
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / ایکس / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر