۲۹ تیر, ۱۴۰۳دستهبندی گزارش ویژه
روز ۳۰ تیر روز صفآرایی مردم به رهبری دکتر مصدق در برابر همه قوای اهریمنی از دربار، شاه دیکتاتور، نخستوزیر وابسته به اجانب، گرفته تا نیروهای سرکوبگر داخلی و حمایتهای استعمارگران بین المللی و در راس آنها انگلستان بود
مقدمه
بدون تردید ۳۰ تیر ۱۳۳۱ یکی از مهمترین و بیاد ماندنیترین روزهای تاریخ ملت ایران است که پیروزی مردم ایران به رهبری دکتر محمد مصدق را در برابر استبداد سیاه و دیکتاتوری، با فداکاری بسیاری به ثبت رسانده است.
اگر چه در این روز نیروهای سرکوبگر به دستور مستقیم احمد قوامالسلطنه نخستوزیر منتصب محمدرضا شاه پهلوی، در کشتار مردم معترض از چیزی فروگذار نکرده و حتی توپ و تانک به خیابانها آورده و همه محلات مهم تهران را به محاصره خود درآوردند اما مردم تهران و سایر شهرهای ایران نیز سنگ تمام گذاشته و با شعار «یا مرگ یا مصدق» دیکتاتور را وادار به عقبنشینی کرده و با تحمیل شروط دکتر محمد مصدق به شاه، قیام به نتیجه و ثمر مطلوب خود دست پیدا کردند.
۳۰ تیر روز صفآرایی مردم به رهبری دکتر مصدق در برابر همه قوای اهریمنی بود . این قوای اهریمنی دربار فاسد، شاه دیکتاتور، نخستوزیر وابسته به اجانب، نیروهای سرکوبگر داخلی و حمایتهای استعمارگران بینالمللی و در راس آنها انگلستان را شامل میشد. در این زورآزمایی و پنجه در پنجه افکندن، سرانجام مردم ایران و دکتر محمد مصدق پیروز میدان شدند.
شیرینی این پیروزی در جبهه داخلی، توام با پیروزی مهم دیگری در سطح بین المللی بود. با کوشش و درایت دکتر مصدق، دادگاه لاهه رای بر عدم صلاحیت خود داده و شکایت انگلیس به نتیجه نرسید و مصدق برنده این دادگاه اعلام شده بود.
با پیروزی دکتر محمد مصدق در برابر استبداد و استعمار صفحهای در سرنوشت مردم ایران ورق خورد که میتوانست از یک سو در داخل ایران همه دستآوردهای انقلاب مشروطه ایران را زنده کرده و با محدود کردن شاه و دربار به سلطنت، آزادی و دمکراسی را در ایران به ارمغان آورده و پایدار سازد و از سوی دیگر استقلال و خودکفایی و تولید ناخالص ملی و … را در ایران فراهم کند.
اما این دمکراسی و استقلال نو پا، دشمنان بسیاری در کمین داشت و برای مقابله با این دشمنان و توطئههای آنها فداکاری مردم و کاردانی دکتر محمد مصدق به تنهایی کافی نبود. به همین خاطر مجددا دیکتاتوری و وابستگی بر آزادی و استقلال غلبه کرده و دوران سیاه دیگری را در ایران حاکم ساختند که برآمد نهایی آن پس از سالها سرکوب و دیکتاتوری، سر برآوردن هیولایی به نام خمینی و حاکمیت فاشیسم دینی در ایران بود.
گستره قیام در سراسر ایران
جرقه قیام در روزهای ۲۷ و ۲۸تیر در تهران و شهرهای نفتخیز جنوب از جمله آبادان و خرمشهر که طعم استقلال و خودکفایی و برکنده شدن یوغ استعمار را از گردن ملت ایران بیش از همه چشیده بودند، زده شد. این قیام به سرعت به تبریز، شیراز، اصفهان، مشهد، رشت و … نیز سرایت کرده و گسترش یافت و در روز ۳۰تیر سراسر ایران را در برگرفت .
مردم ایران با مشتهای گره کرده و با شعار «یا مرگ یا مصدق» در برابر توپ و تانک سرکوبگران شاه سینه سپرکرده و با فداکاری بسیار، شهیدانی را تقدیم راه آزادی و استقلای وطن کرده و شاه را وادار به عقب نشینی و پذیرش شروط مصدق نمودند.
در این روز مردم ایران دهها شهید و صدها مجروح و مصدوم نثار کردند. دکتر محمد مصدق جانباختگان ۳۰تیر را «شهید راه وطن» نامید و همه آنها به صورت جمعی در مزار ابن بابویه به خاک سپرده شدند. مزاری که همواره از معیادگاههای مردم ایران در مسیر رسیدن به آزادی به حساب میآید.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر