۱۳ شهریور, ۱۴۰۳دسته‌بندی اعدام
سران حکومت به منظور ایجاد جو ترس و وحشت در جامعه اقدام به اجرای حکم اعدام زندانیان می‌کنند. افزایش اعتراضات و رادیکال شدن آنها نشان داده که سران حکومت در مهار اعتراضات شکست خورده و افزایش اعـدام‌ها تنها به شدت اعتراضات افزوده است
به گزارش کانون حقوق بشر ایران، سه‌شنبه ۱۳شهریور ۱۴۰۳، دو زندانی در زندان مرکزی اصفهان اعدام شدند. این ۲زندانی میلاد علیمحمدی و عماد متولیان نام داشتند. اعدام این ۲زندانی سحرگاه چهارشنبه ۷شهریورماه ۱۴۰۳، اجرایی شد. میلاد علیمحمدی ۳۴ساله، متاهل و پدر یک فرزند و اهل چادگان و عماد متولیان ۲۵ساله، ۵سال پیش به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بودند.
خبر اعدام این ۲زندانی در رسانه‌های داخلی و یا سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام یک زندانی در زندان مرکزی همدان
بامداد یکشنبه ۱۱شهریورماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان مرکزی همدان اعدام شد. این زندانی صابر جمالی نام داشت. وی پیش‌تر به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. صابر جمالی ۲۹ ساله و اهل شهرستان کنگاور در استان کرمانشاه بود.
خبر اعدام این زندانی در رسانه‌های داخلی و سایت‌های قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام یک زندانی در کهنوج
سحرگاه یکشنبه ۱۱شهریور ۱۴۰۳، یک زندانی به نام پرویز میربلوچزهی در کهنوج اعدام شد. وی ۳سال پیش به اتهام مرتبط با مواد مخدر دستگیر و به اعدام محکوم شده بود. پرویز میربلوچزهی، ۴۶ساله و اهل زاهدان بود.
اعدام یک زندانی در زندان زنجان
سحرگاه شنبه ۱۰شهریورماه ۱۴۰۳، یک زندانی به نام محمدرضا عباس‌زاده در زندان مرکزی زنجان اعدام شد. وی ۲سال پیش به اتهام مرتبط با موادمخدر بازداشت و به اعدام محکوم شده بود
خبر اعدام این ۲زندانی در رسانه‌های داخلی منتشر نشده است.
اعدام یک زندانی در زندان خرمآباد
یک زندانی در زندان پارسیلون خرمآباد اعدام شد. این زندانی که میثم حسین‌خانی نام داشت بامداد روز چهارشنبه ۷شهریورماه ۱۴۰۳، در زندان مرکزی خرمآباد اعدام شد. وی ۳سال پیش به اتهام قتل بازداشت و به اعدام محکوم شده بود.
سی و دومین کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام”، گسترش کارزار به ۲۱زندان در آستانه سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱
زندانی سیاسی امیرحسین مرادی، درخواست عفو و مرخصی نکرده و نخواهم کرد
سحرگاه پنج‌شنبه ۸شهریورماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان مهاباد اعـدام شد.این زندانی سیروان ابوبکری نام داشت و پیش از این به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. وی روز چهارشنبه آخرین ملاقات با خانواده را انجام داده بود.
اعدام چهار زندانی در زندان تبریز
سحرگاه دوشنبه ۵شهریورماه ۱۴۰۳، چهار زندانی در زندان تبریز اعـدام شدند. زندانیان اعـدام شده عبارتند از: شاپور حسینی اهل تبریز، عرفان عبدالغزیزی تبعه عراق، و ۲تبعه افغانستان به نام‌های محب‌الله و مشرف.
شاپور حسینی ۲سال پیش به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. عیرفان عبدالغزیزی ۳سال پیش به اتهام قتل یک نگهبان کارخانه سیمان بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. ۲تبعه افغانستان نیز به نام‌های محب‌الله ۳۲ساله و مشرف ۲۷ ساله، ۲سال پیش به اتهام مرتبط با مواد مخدر بازداشت و به اعـدام محکوم شده بودند.
خبر اعـدام این ۴زندانی تا کنون در رسانه‌های داخلی یا سایت‌های مرتبط با قوه قضاییه منتشر نشده است.
اعدام یک زندانی در ملاءعام
سحرگاه دوشنبه ۵شهریورماه ۱۴۰۳، یک زندانی در خیابان‌های شاهرود و در ملاءعام اعـدام شد. این زندانی که هویت وی مشخص نشده است به اتهام قتل یک وکیل در شاهرود اعـدام شد. فرد اعـدام شده ۲۰ ساله بوده و توسط یک گروه اجیر شده بود تا یک وکیل را به قتل برساند تا از افشای ابعاد گسترده پرونده فساد مالی، پولشویی و اخلال در نظام اقتصادی جلوگیری کند. طبق رای صادره از دادگاه، عامل اصلی این جنایت به ۲۵سال زندان محکوم شده است اما جوان ۲۰ ساله به اتهام قتل اعـدام شد.
سحرگاه دوشنبه ۵شهریورماه ۱۴۰۳، یک زندانی در زندان مرکزی زاهدان اعـدام شد. این زندانی برکت‌علی سنجرانی نام داشت. وی ۴سال پیش در پی یک نزاع جمعی به اتهام قتل بازداشت و به اعـدام محکوم شده بود. وی پیش از این در روز سه‌شنبه ۱۶مردادماه ۱۴۰۳، نیز جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده بود اما به وی یک مهلت ۱۰ روزه برای جلب رضایت شاکی داده شده بود. برکت علی سنجرانی ۲۵ساله، فرزند محمدحیات ، اهل و ساکن زاهدان بود.
وی پیش از این در یک فایل صوتی که از زندان ارسال کرده بود گفته بود:
« سه سال پیش، در یک نزاع دسته جمعی که ده‌ها نفر در آن حضور داشتند، فردی به قتل رسید و من به عنوان قاتل بازداشت شدم. با وجود صدور حکم اعـدام، خانواده مقتول می‌دانند که من قاتل نیستم. پدر مقتول در اداره آگاهی از من خواست که اعتراف کنم و قول داد که در مدت شش ماه رضایت خواهند داد و نیازی به پادرمیانی دیگران نیست و با تأکید بر بی‌گناهی خود، از خانواده مقتول می‌خواهم که با اجرای حکم اعـدام من، شهید شدن فرزندشان را خراب نکنند. چندی پیش مرا تا پای چوبه دار بردند و من مرده و زنده شدم. خدا می‌داند که من قاتل نیستم.»
منشور جهانی حقوق بشر به عنوان یک سند بین‌المللی مهم، حقوق اساسی و بنیادین تمامی انسان‌ها را بدون در نظر گرفتن نژاد، رنگ، جنس، زبان، دین، عقیده سیاسی یا هر نظر دیگر، اصل و نسب ملی یا اجتماعی، دارایی، تولد یا هر وضعیت دیگری، تضمین می‌کند.
ماده سوم این منشور صراحتاً بیان می‌کند: هر فرد حق حیات دارد. این حق مشمول هیچگونه محرومیتی نمی‌شود مگر به موجب حکم صادره از دادگاهی صالح در اثر ارتکاب جرمی که مطابق قانون، جرم محسوب شود.
حکم اعـدام به عنوان بالاترین مجازات، به طور مستقیم با این ماده از منشور جهانی حقوق بشر در تضاد است. چرا که:
حق حیات: حق حیات به عنوان یک حق بنیادین و غیر قابل سلب مطرح می‌شود. حکم اعـدام این حق را سلب می‌کند.
عدم برگشت‌پذیری: در صورت اجرای حکم اعـدام، امکان جبران اشتباه قضایی وجود ندارد.
شکنجه و رفتار غیرانسانی: برخی از روش‌های اجرای حکم اعـدام به عنوان شکنجه و رفتار غیرانسانی تلقی می‌شوند که این خود مغایر با مفاد منشور جهانی حقوق بشر است.
کانون حقوق بشر ایران را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:
تلگرام / توییتر / اینستاگرام / یوتیوب / فیسبوک
.jpg)
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر